„`html
Stanisław Zagajewski
Stanisław Zagajewski (ur. ok. 1927, zm. 4 kwietnia 2008 we Włocławku) był polskim rzeźbiarzem samoukiem, reprezentującym nurt Art Brut oraz sztukę prymitywną. Włocławianie nazywali go „Stasiu Śrubka” oraz „Włocławskim Nikiforem”.
Życiorys
Data i miejsce urodzenia Zagajewskiego pozostają nieznane. Został znaleziony w 1929 roku na stopniach kościoła św. Barbary w Warszawie. Dzieciństwo spędził w zakładach opiekuńczych, a w późniejszych latach pracował w różnych zawodach, m.in. jako kucharz, ogrodnik i introligator. Jego pasja do rzeźbienia w glinie ujawniła się we wczesnym dzieciństwie, jednak nie mógł podjąć formalnej edukacji artystycznej z powodu braku podstawowego wykształcenia oraz problemów zdrowotnych.
Zagajewski zdobył doświadczenie w sztuce wypalania glinianych form, pracując dla „Cepelii”. Ostatecznie osiedlił się we Włocławku, gdzie mieszkał i tworzył do końca życia. Jego prace można podziwiać w Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej oraz innych instytucjach, takich jak Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie.
Osiągnięcia
- 1 października 2005 r. otrzymał Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
- 21 września 2007 r. uhonorowano go Nagrodą Specjalną Ministra Kultury.
- Odznaczony Medalem Honorowym Senatu RP.
Zmarł 4 kwietnia 2008 roku w szpitalu, a jego grób znajduje się we Włocławku. Jego nazwiskiem nazwano jedną z ulic w tym mieście.
Filmografia
- Stanisław Zagajewski – Ars mea, lux mea, reżyseria Andrzej Papuziński, 1978
- Powołanie czy obłęd, reżyseria Krzysztof Iwanowski, 1983
- Inny, realizacja Urszula Guźlecka, 1998
- Stanisław Zagajewski. Portret wybitnego artysty rzeźbiarza zaliczanego do kręgu l’Art Brut, 2006
Bibliografia
- Stanisław Zagajewski, Bogucki Janusz, Warszawa 1963
- Stanisław Zagajewski. Rzeźba ceramiczna, Liszka Elżbieta, Warszawa 1983
- Stanisław Zagajewski i jego ołtarze, Budnik Grzegorz, Lublin 1992
- Stanisław Zagajewski, album, Muzeum Ziemi Kujawskiej, Włocławek 1997
- Stanisław Zagajewski – Rzeźba, Włocławek 2004
„`
