„`html
Stanisław Sokołowski
Stanisław Sokołowski senior (1865-1942) był pionierem polskiego leśnictwa oraz rzecznikiem utworzenia Tatrzańskiego Parku Narodowego. Urodził się w Młoszowej koło Chrzanowa, a zmarł w Zakopanem.
Życiorys
Sokołowski ukończył Seminarium Nauczycielskie w Krakowie. Z powodu braku funduszy pracował przez 13 lat jako robotnik leśny. W wieku 26 lat zdał eksternistycznie maturę i podjął studia akademickie w Wiedniu (1893-1896), co umożliwiło mu wsparcie finansowe rodziny żony.
Po powrocie do Polski pracował w Krajowej Szkole Gospodarstwa Leśnego we Lwowie, a później w Akademii Rolniczej w Dublanach. W 1904 roku został profesorem Wyższej Szkoły Leśnej we Lwowie, a w 1919 objął katedrę leśnictwa na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1924 roku wybrano go na dziekana Wydziału Leśnego UJ.
W 1931 roku Sokołowski został członkiem Polskiej Akademii Umiejętności. W latach 20. wykładał również w SGGW w Warszawie oraz na Uniwersytecie Poznańskim. Otrzymał tytuł doktora honoris causa UJ (1932) oraz SGGW (1934).
Działalność i osiągnięcia
Był zwolennikiem ochrony tatrzańskich lasów oraz utworzenia parku narodowego w Tatrach. Od 1920 roku był członkiem Państwowej Rady Ochrony Przyrody. W przeszłości pełnił funkcje w rady nadzorczej Własnego Galicyjskiego Zakładu Kredytowego oraz w Krajowym Związku Zdrojowisk i Uzdrowisk we Lwowie. Był także członkiem Galicyjskiego Towarzystwa Leśnego oraz prezesem Polskiego Towarzystwa Leśnego.
Pochówek i upamiętnienie
Stanisław Sokołowski spoczywa na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem. W 1965 roku, w stulecie jego urodzin, utworzono rezerwat przyrodniczy jego imienia w Dolinie Białego w Tatrach. Na willi „Ornak” umieszczono tablicę upamiętniającą jego działalność.
Linki zewnętrzne
„`
