Stanisław Ruff
Stanisław Ruff, znany także jako Salomon Ruff, był polskim lekarzem chirurgiem, urodzonym 14 listopada 1872 roku w Krakowie. Zmarł 4 lipca 1941 roku we Lwowie.
Życiorys
Ruff był synem kupca Dawida. Po ukończeniu Gimnazjum Św. Anny w 1889 roku, rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego, które zakończył uzyskaniem dyplomu doktora wszech nauk lekarskich w 1895 roku. Po ukończeniu studiów przeniósł się do Lwowa, gdzie pracował w Klinice Chirurgicznej Uniwersytetu Lwowskiego pod kierunkiem Ludwika Rydygiera do 1904 roku. Następnie pełnił funkcję ordynatora oddziału chirurgicznego Szpitala Lwowskiej Gminy Izraelickiej oraz współpracował z lwowską Polikliniką Powszechną.
Ruff był aktywnym członkiem Towarzystwa Lekarskiego Lwowskiego, gdzie pełnił funkcje wiceprezesa oraz prezesa od 1932 roku. Uczestniczył w XI Zjeździe Chirurgów Polskich w 1901 roku, gdzie omawiał zagadnienia związane z nowotworami złośliwymi. W 1899 roku opublikował pracę na temat leczenia gruźlicy stawów w „Przeglądzie Lekarskim”.
W 1941 roku, po zajęciu Lwowa przez Niemców, Ruff zamieszkał z rodziną u chirurga Tadeusza Ostrowskiego. W nocy z 3 na 4 lipca 1941 roku, podczas aresztowań, Ruffowie zostali zatrzymani. Stanisław i jego żona, Anna, zostali zamordowani 4 lipca 1941 roku w ramach mordu profesorów lwowskich. Ich syn, Adam, zginął kilka godzin wcześniej podczas przesłuchania.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1928)
Bibliografia
- Teresa Ostrowska, Stanisław Ruff, [w:] Polski Słownik Biograficzny, tom XXXIII, 1991.
- Zygmunt Albert, Kaźń profesorów lwowskich – lipiec 1941, Wrocław 1989.
