„`html
Stanisław Wojciech Okoniewski
Data urodzenia: 21 kwietnia 1870, Popowo
Data śmierci: 1 maja 1944, Lizbona
Stanisław Wojciech Okoniewski był polskim duchownym rzymskokatolickim oraz biskupem chełmińskim w latach 1926–1944. Był najstarszym synem nauczyciela Jana i Stanisławy z Likowskich, siostry arcybiskupa Edwarda Likowskiego.
Wykształcenie i działalność duszpasterska
Okoniewski uczył się w progimnazjum w Trzemesznie oraz w Gimnazjum im. Św. Marii Magdaleny w Poznaniu. W latach 1891-1895 studiował teologię w seminariach duchownych w Poznaniu i Gnieźnie, a 23 czerwca 1895 przyjął święcenia kapłańskie.
Pracował jako wikary i proboszcz, redagował „Przegląd Kościelny”. Jako wiceprezes „Towarzystwa Kultury i Literatów Polskich na Rzeszę Niemiecką” angażował się w obronę języka polskiego w nauczaniu religii. Był autorem wielu artykułów teologicznych oraz biografii ks. Augustyna Jaskulskiego.
Biskup chełmiński
14 grudnia 1924 roku Okoniewski został mianowany biskupem tytularnym Podalia i koadiutorem biskupa chełmińskiego. Sakrę biskupią otrzymał 25 kwietnia 1926 roku. Był pierwszym polskim biskupem chełmińskim po zaborach.
- Odnowienie życia religijnego w diecezji
- Przeprowadzenie synodu diecezjalnego w 1928 roku
- Założenie Muzeum Diecezjalnego w Pelplinie
- Wsparcie charytatywne i duszpasterstwo ludzi morza
Był znany jako „biskup morski” oraz propagował kult eucharystyczny. W 1938 roku otrzymał odznaczenia za zasługi bibliofilskie.
Okres II wojny światowej i śmierć
Po wybuchu wojny Okoniewski wyjechał z Polski, przebywając m.in. w Rumunii, Włoszech, Francji i Portugalii. Zmarł w Lizbonie i został pochowany na cmentarzu Prazeres. Jego prochy przewieziono do Polski i pochowano w katedrze w Pelplinie 6 listopada 1972 roku.
Ordery i odznaczenia
- Wielka Wstęga Orderu Odrodzenia Polski (1936)
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1927)
- Krzyż Niepodległości (1932)
- Złoty Krzyż Zasługi
- Komandor Orderu Krzyża Południa (Brazylia, 1934)
Bibliografia
Polski Słownik Biograficzny, t. XXIII, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1978.
„`