Stanisław Obirek – Biografia
Stanisław Obirek, urodzony 21 sierpnia 1956 roku w Tomaszowie Lubelskim, jest polskim teologiem, historykiem oraz antropologiem kultury. Profesjonalnie związany z Uniwersytetem Warszawskim, był również jezuitą. Jego zainteresowania obejmują religię w kulturze współczesnej, dialog międzyreligijny oraz konsekwencje Holocaustu.
Wykształcenie i kariera
Po ukończeniu szkoły średniej w 1975 roku Obirek rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, a następnie w 1976 roku wstąpił do zakonu jezuitów. Po odbyciu nowicjatu w Starej Wsi, został wyświęcony na księdza w 1983 roku. W ciągu swojej kariery zdobył doktorat z teologii oraz habilitację z zakresu historii nowożytnej. W 2011 roku uzyskał tytuł profesora.
Stanisław Obirek był rektorem Kolegium Księży Jezuitów w Krakowie w latach 1994–1998 oraz wykładowcą na College of the Holy Cross w USA. Od 2013 roku jest związany z Ośrodkiem Studiów Amerykańskich na Uniwersytecie Warszawskim.
Zaangażowanie w dialog międzyreligijny
Obirek jest aktywnym uczestnikiem dialogu międzyreligijnego, szczególnie w kontekście judaizmu i agnostycyzmu. Współpracuje z Centrum Kultury i Dialogu przy Wyższej Szkole Filozoficzno-Pedagogicznej „Ignatianum”, a także prowadził programy edukacyjne dotyczące teologii dostępne w internecie.
Odejście z kapłaństwa
W 2005 roku Obirek ogłosił swoją rezygnację z kapłaństwa oraz odejście z zakonu. W swoich publikacjach tłumaczy przyczyny tej decyzji, wskazując na osobiste doświadczenia, w tym molestowanie seksualne w dzieciństwie.
Publikacje
Stanisław Obirek jest autorem wielu książek oraz artykułów naukowych, w tym:
- Wizja Kościoła i państwa w kazaniach ks. Piotra Skargi SJ (1994)
- Przed Bogiem (2005)
- Polak katolik? (2015)
- Wąska ścieżka. Dlaczego odszedłem z Kościoła (2020)
- Gomora. Władza, strach i pieniądze w polskim Kościele (2021)
Podsumowanie
Stanisław Obirek to znacząca postać w polskiej teologii i antropologii kultury, której prace koncentrują się na religii, dialogu międzyreligijnym oraz krytyce Kościoła katolickiego. Jego doświadczenia osobiste oraz zawodowe kształtują podejście do współczesnych wyzwań związanych z wiarą i duchowością.
