Stanisław Nieckarz – Życiorys
Stanisław Nieckarz (10 czerwca 1941 – 27 października 2014) był polskim ekonomistą i urzędnikiem państwowym, związanym z Polską Zjednoczoną Partią Robotniczą. W latach 1982-1986 pełnił funkcję ministra finansów, a w latach 2004-2010 był członkiem Rady Polityki Pieniężnej.
Edukacja i kariera zawodowa
Nieckarz ukończył studia na Wydziale Finansów i Statystyki Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie w 1965 roku. W 1968 roku przystąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, a wcześniej był członkiem Związku Młodzieży Socjalistycznej (1961-1970).
Od 1965 roku pracował w Ministerstwie Finansów, gdzie zajmował różne stanowiska, w tym dyrektora departamentu (1973-1977) oraz zastępcy kierownika Wydziału Planowania i Analiz Gospodarczych Komitetu Centralnego PZPR (1977-1980). W latach 1980-1982 był wiceprezesem Narodowego Banku Polskiego. Jako minister finansów w rządach Wojciecha Jaruzelskiego i Zbigniewa Messnera, miał istotny wpływ na politykę finansową kraju.
Działalność po 1986 roku
Po zakończeniu kadencji jako minister, Nieckarz był radcą ekonomiczno-finansowym ambasady PRL w Budapeszcie (1987-1992) oraz pracował jako doradca w bankach komercyjnych i instytucjach ubezpieczeniowych. Opracował statut warszawskiego oddziału Galicyjskiego Trustu Kapitałowo-Inwestycyjnego oraz zasiadał w radach nadzorczych Banku Śląskiego ING S.A. i Banku Ochrony Środowiska S.A.
Od 1998 roku był ekspertem Rządowego Centrum Studiów Strategicznych oraz doradcą premiera w sprawach ekonomicznych. W 2004 roku, z rekomendacji Unii Pracy, został powołany do Rady Polityki Pieniężnej, gdzie pracował do 2010 roku.
Publikacje i dorobek
Stanisław Nieckarz opublikował około 200 prac z zakresu ekonomii, bankowości i finansów, przyczyniając się do rozwoju wiedzy w tych dziedzinach.
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
