Dzisiaj jest 13 lutego 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
Reklama

Stanisław Ledóchowski

Chcę dodać własny artykuł

Stanisław Ledóchowski

Stanisław Ledóchowski, herbu Szaława, urodził się w 1666 roku i zmarł 13 maja 1725 roku. Był znaczącą postacią w historii Polski, pełniącą wiele ważnych funkcji, w tym marszałka generalnego konfederacji tarnogrodzkiej oraz wojewodę wołyńskiego w latach 1724–1725.

Kariera polityczna

Ledóchowski miał bogate doświadczenie polityczne. Pełnił następujące funkcje:

  • Podkomorzy krzemieniecki (1699–1724)
  • Podstoli wołyński (1692–1699)
  • Cześnik wołyński (1691–1692)
  • Marszałek sejmu niemego (1717)
  • Marszałek Trybunału Głównego Koronnego (1701)
  • Poseł na sejm w 1703 roku

W 1704 roku dołączył do konfederacji sandomierskiej. W 1715 roku stanął na czele antysaskiej konfederacji tarnogrodzkiej, zyskując duże poparcie wśród szlachty. Poseł rosyjski, Grzegorz Dołgoruki, widział w nim potencjalnego kandydata na króla Polski.

Konflikty i działania dyplomatyczne

W 1713 roku, po wprowadzeniu wojsk saskich do Rzeczypospolitej, Ledóchowski zorganizował opór szlachecki. Po wyborze na marszałka konfederacji, zbudował silne wojsko, jednak jego prośba o mediację rosyjską doprowadziła do ingerencji Rosjan w sprawy wewnętrzne Polski. W odpowiedzi rozpoczął działania dyplomatyczne, starając się pozyskać pomoc z Austrii, Turcji lub Tatarów krymskich.

W obliczu niepowodzeń, w 1716 roku zwołał pospolite ruszenie i negocjował z królem, co doprowadziło do podpisania porozumienia 3 listopada 1716 roku. W 1716 roku został marszałkiem sejmu kończącego konfederację.

Ostatnie lata i dziedzictwo

W 1717 roku wygłosił znamienne przemówienie, przysięgając królowi wierność i zamykając sejm z nadzieją na spokój w Polsce. W 1718 roku domagał się wycofania wojsk rosyjskich i zawarcia sojuszu z Austrią, co miało miejsce w 1719 roku. Krótko przed śmiercią, w 1724 roku, został wojewodą czernihowskim.

Ledóchowski był postrzegany jako człowiek prawy, szlachetny, o wyjątkowej inteligencji. Poseł rosyjski określił go jako osobę mądrą i przebiegłą, co podkreśla jego znaczenie w polityce I Rzeczypospolitej.

Bibliografia

  • Kasper Niesiecki, Herbarz Polski, Tom VI, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845.