„`html
Stanisław Kaźmierczak
Stanisław Kaźmierczak, urodzony 5 marca 1950 roku w Poznaniu, to polski hokeista na trawie i olimpijczyk.
Życiorys
Kaźmierczak jest synem Antoniego i Heleny z Mielickich. Ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową w Poznaniu w 1967 roku, zdobywając zawód elektryka. W latach 1963–1983 reprezentował barwy klubu Warta Poznań, z przerwą na służbę wojskową (1969–1971), kiedy grał w Grunwaldzie Poznań.
W swojej karierze zdobył:
- siedem tytułów mistrza Polski na otwartych boiskach (1969, 1970, 1972, 1973, 1975, 1976, 1980),
- sześć tytułów mistrza Polski w hali (1969, 1971, 1973, 1975, 1976, 1982).
Jako napastnik, w latach 1969–1980 rozegrał 77 meczów w reprezentacji narodowej, zdobywając 28 bramek. Brał udział w trzech turniejach finałowych mistrzostw Europy oraz w olimpiadzie w Monachium w 1972 roku, gdzie Polska zajęła 11. miejsce, a Kaźmierczak strzelił jedną bramkę w przegranym meczu z Holandią.
Wyróżniony tytułem „Zasłużonego Mistrza Sportu”, od 1986 roku pełnił funkcję sędziego hokejowego, uzyskując w 1993 roku uprawnienia sędziego międzynarodowego. Jest żonaty z Haliną z Marcinkowskich i ma dwie córki, Monikę oraz Anitę.
Osiągnięcia
- Mistrz Polski na otwartych boiskach: 7 tytułów
- Mistrz Polski w hali: 6 tytułów
- Udział w igrzyskach olimpijskich 1972
- 77 meczów w reprezentacji narodowej, 28 bramek
„`
