Reklama

Stanisław Karwowski (1848–1917)

Stanisław Karwowski

Stanisław Karwowski (1848-1917) był polskim profesorem, historykiem, geografem, lingwistą, pedagogiem oraz działaczem społecznym, związanym głównie z Wielkopolską i Śląskiem.

Reklama

Życiorys

Karwowski pochodził z mazowieckiej szlachty herbu Pniejnia. Urodził się w Lesznie, jako syn nauczyciela Adama Karwowskiego. Po ukończeniu gimnazjum w Lesznie studiował we Wrocławiu i Berlinie, uzyskując w 1870 roku doktorat na Uniwersytecie w Halle.

Jako profesor w Królewskim Katolickim Gimnazjum w Ostrowie, sprzeciwiał się germanizacji. W 1874 roku, po odmowie nauczania w języku niemieckim, został przymusowo przeniesiony do Żagania. Później uczył w Głubczycach, a po przejściu na emeryturę osiedlił się w Poznaniu, gdzie działał jako wiceprezes Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Zmarł w Berlinie i został pochowany w Poznaniu.

Reklama

Badania i publikacje

Karwowski był aktywnym badaczem historii Wielkopolski oraz Śląska, a także genealogii rodzin szlacheckich. Jego kluczowym dziełem jest trzytomowa Historia Wielkiego Księstwa Poznańskiego, uznawana za ważne źródło informacji o życiu politycznym i kulturalnym regionu w okresie zaborów.

Wśród jego publikacji znalazły się także monografie dotyczące miast wielkopolskich i tematów związanych z historią regionu, takie jak:

Jarocin i jego dziedzice (1903)
Genealogia Łodzia Brodnickich (1910)
Szlachta polska a chłopi (1911)
Lwówek i jego dziedzice (1914)
Leszczyńscy herbu Wieniawa (1914)

Życie prywatne

Stanisław Karwowski był mężem Marii Pstrokońskiej, a ich syn Adam został znanym lekarzem dermatologiem i profesorem Uniwersytetu Poznańskiego. Po Karwowskim pozostało dziedzictwo w postaci ulic noszących jego imię w Poznaniu, Jarocinie i Lesznie.