„`html
Stanisław Dygat
Stanisław Ludwik Dygat (5 grudnia 1914 – 29 stycznia 1978) był polskim pisarzem, dramaturgiem i felietonistą. W swojej twórczości krytycznie odnosił się do tradycji romantycznej, stając się jednym z reprezentantów nurtu prześmiewczo-rozrachunkowego w powojennej prozie polskiej.
Życiorys
Dygat był wnukiem powstańca z 1863 roku oraz synem architekta. Ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Reja, a następnie studiował architekturę i filozofię. Debiutował w 1946 roku powieścią Jezioro Bodeńskie, która miała autobiograficzne inspiracje. W 1948 roku opublikował Pożegnania, a także powieść Disneyland, która doczekała się ekranizacji. Dygat był również kierownikiem literackim w gdańskim Teatrze Wybrzeże.
Jako tłumacz przetłumaczył m.in. Wieczór Trzech Króli Szekspira oraz Króla Edypa Sofoklesa. Był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, z której wystąpił w 1957 roku w proteście przeciwko odmowie zgody na wydawanie miesięcznika „Europa”. W 1976 roku podpisał Memoriał 101, sprzeciwiając się planowanym zmianom w konstytucji.
W Warszawie, od 2009 roku, jeden z parków nosi jego imię, a także ulice w Żoliborzu i Malborku.
Życie prywatne
Dygat był żonaty z Władysławą Nawrocką, z którą miał córkę Magdę, oraz z Kaliną Jędrusik. Zmarł w Warszawie i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim.
Odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi (1939)
Wybrana twórczość
Powieści
- 1946 – Jezioro Bodeńskie
- 1948 – Pożegnania
- 1958 – Podróż
- 1965 – Disneyland
- 1968 – Karnawał
- 1973 – Dworzec w Monachium
Opowiadania i felietony
- 1949 – Pola elizejskie
- 1957 – Słotne wieczory
- 1958 – Różowy kajecik
- 1959 – Rozmyślania przy goleniu
- 1973 – W cieniu Brooklynu
- 1979 – Kołonotatnik
- 1983 – Gucin
Dramaty
- 1946 – Zamach (wraz z Tadeuszem Brezą)
- 1950 – Nowy Świętoszek (wraz z Janem Kottem)
Bibliografia
Zdzisław Skwarczyński: Stanisław Dygat. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1976.
„`
