Stanisław Batowski Kaczor
Stanisław Batowski Kaczor (29 stycznia 1866 – 5 lub 12 maja 1946) był polskim malarzem-batalistą, urodzonym we Lwowie w rodzinie ziemiańskiej. Jego rodzicami byli Wojciech i Antonina. Kaczor studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych oraz w monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie kształcił się pod okiem znanych artystów.
Kariera artystyczna
Po ukończeniu studiów Kaczor mieszkał w Paryżu i Rzymie, a także podróżował do Hiszpanii, Maroka i na Krym. W Lwowie współzałożył Stowarzyszenie Artystów Młoda Polska i prowadził Wolną Akademię Sztuki. Jego twórczość obejmowała malarstwo historyczne, batalistyczne, religijne, portrety oraz pejzaże. Kaczor był również autorem ilustracji do dzieł Juliusza Słowackiego i Henryka Sienkiewicza. W 1905 roku stworzył kurtynę do sali widowiskowej w Domu Polskim w Czerniowcach.
W czasie I wojny światowej Kaczor wstąpił do Miejskiej Straży Obywatelskiej we Lwowie. W 1902 roku ożenił się z Ireną Bieńkowską, a ich synem był profesor historii Henryk Batowski. Po wojnie pozostał we Lwowie, gdzie mieszkał do końca życia. Jego willa na ulicy Ponińskiego obecnie mieści polski konsulat.
Ordery i odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (9 listopada 1931)
Wybrana twórczość
- „Widok Lwowa” (1898)
- „Atak husarii pod Wiedniem” (1912)
- „Atak husarii polskiej pod Chocimiem” (1929)
- „Polskie Termopile” (walki w Zadwórzu)
- „Matka Boża Królowa Korony Polskiej” (kościół w Kałuszu)
- „Obrona Lwowa za wstawiennictwem świętego Jana z Dukli”
- „Śmierć Pułaskiego pod Savannah” (1940)
Podsumowanie
Stanisław Batowski Kaczor był znaczącą postacią w polskim malarstwie, zwłaszcza w zakresie tematyki batalistycznej i historycznej. Jego prace oraz działalność artystyczna miały duży wpływ na kulturę Lwowa i polskiego środowiska artystycznego w XX wieku.
