„`html
Stanisław Jan Batawia
Stanisław Jan Batawia (1898-1980) był polskim prawnikiem, kryminologiem oraz lekarzem, profesorem nauk prawnych związanym z Uniwersytetem Warszawskim.
Życiorys
Urodził się 24 maja 1898 roku w Łodzi, jako syn urzędnika Maksymiliana i Eugenii Neumark. W latach 1918-1929 studiował prawo i medycynę na Uniwersytecie Warszawskim. Po ukończeniu studiów pracował jako starszy asystent w Zakładzie Kryminologii oraz w Klinice Chorób Nerwowych. W 1931 roku obronił doktorat z prawa.
W czasie II wojny światowej pełnił funkcję podporucznika służby medycznej. Po wojnie powrócił na Uniwersytet Warszawski, gdzie został docentem kryminologii. W 1958 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Od 1946 roku kierował Zakładem Kryminologii, a także prowadził wykłady na Uniwersytecie Łódzkim do 1949 roku. Był członkiem Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich oraz współpracował z różnymi instytucjami naukowymi.
Batawia przeszedł na emeryturę w 1968 roku. Jego prace koncentrowały się na kryminologii, psychiatrii sądowej oraz patologii społecznej, a jego badania przyczyniły się do rozwoju polskiej szkoły kryminologii klinicznej.
Badania i osiągnięcia
Stanisław Batawia był pionierem w badaniach nad przestępczością nieletnich oraz alkoholizmem. Wprowadził pojęcie „stanu upicia na tle patologicznym” do orzecznictwa oraz inicjował badania nad narkomanią wśród młodzieży.
Członkostwo w korporacjach naukowych
- Członek korespondent PAN od 1965 roku, a rzeczywisty od 1969 roku.
- Członek Międzynarodowego Towarzystwa Kryminologicznego.
Publikacje (wybór)
- Cele i metody badań kryminologiczno-biologicznych (1931)
- Charakter przestępczy (1933)
- Wpływ ostatniej wojny na przestępczość nieletnich (1948)
- Społeczne skutki nałogowego alkoholizmu (1951)
- Młodociani i młodzi recydywiści (1965)
Nagrody i odznaczenia
Otrzymał wiele nagród, w tym w 1975 roku zespołową nagrodę PAN za badania młodzieży społecznie nieprzystosowanej. Był odznaczony Krzyżem Oficerskim i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Orderem Sztandaru Pracy II klasy.
Pochówek
Zmarł 21 kwietnia 1980 roku w Warszawie i został pochowany na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym.
„`
