Sprzęgło Oldhama
Sprzęgło Oldhama to typ sprzęgła przymusowego, rozłącznego i kompensacyjnego. Zostało wynalezione w 1820 roku przez irlandzkiego inżyniera Johna Oldhama.
Budowa i zasada działania
W konstrukcji sprzęgła Oldhama znajdują się dwa główne elementy: człon czynny i bierny, które są wyposażone w wypusty. Te wypusty pasują do rowków umieszczonych po obu stronach elementu pośredniczącego, którym jest tarcza. Zarówno wypusty, jak i rowki są ustawione względem siebie pod kątem prostym, co umożliwia tolerowanie znacznych przesunięć równoległych osi wałów.
Zalety sprzęgła Oldhama
- Możliwość kompensacji przesunięć osiowych.
- Wysoka efektywność przenoszenia momentu obrotowego.
- Prosta konstrukcja i łatwość montażu.
Sprzęgło Oldhama jest szeroko stosowane w różnych aplikacjach, gdzie ważne jest zminimalizowanie skutków przesunięć osiowych wałów.
