Społeczny Fundusz Odbudowy Stolicy (SFOS)
Społeczny Fundusz Odbudowy Stolicy (SFOS) został utworzony w 1948 roku z myślą o wspieraniu odbudowy Warszawy po II wojnie światowej. Jego celem było nie tylko przywrócenie zniszczonych obiektów, ale także rozbudowa miasta.
Źródła finansowania
Fundusz był finansowany z różnych źródeł, w tym:
- Przymusowe opodatkowanie pracowników (0,5% zarobków)
- Opodatkowanie wybranych produktów, jak wódka
- Dochody z imprez kulturalnych i dobrowolnych zbiórek
Około połowa krajowych środków dostępnych w Polsce Ludowej była przeznaczona na odbudowę stolicy, co było możliwe dzięki centralizacji władzy.
Historia i kierownictwo
SFOS został powołany podczas krajowego zjazdu delegatów w dniu 17 czerwca 1948. Pracami Funduszu kierował Marian Spychalski, a przewodniczącym Rady Głównej był Jerzy Grabowski.
Odbudowa obiektów kultury
Dzięki funduszom SFOS-u odbudowane zostały lub odrestaurowane ważne obiekty kultury narodowej, w tym:
- Pałac w Wilanowie
- Pałac Na Wyspie w Łazienkach Królewskich
- Pałac Staszica
- Teatr Wielki
- Pomniki, m.in. Kopernika, Mickiewicza, Chopina
W akcję SFOS-u zaangażował się zespół Filipinki, nagrywając piosenkę Wspomnieniami wrócimy do szkoły.
Rozszerzenie działalności
W 1958 roku Fundusz rozszerzył swoje działania na odbudowę innych obiektów w Polsce, takich jak:
- Mauzoleum i muzeum na Radogoszczu w Łodzi
- Stare Miasto w Gdańsku
- Stare Miasto w Poznaniu
- Częściowa odbudowa Wawelu w Krakowie
- Zabytki w Szczecinie, Sandomierzu, Kazimierzu Dolnym i Lublinie
SFOS odegrał kluczową rolę w odbudowie i zachowaniu dziedzictwa kulturowego Warszawy oraz innych polskich miast w powojennej rzeczywistości.
