Splątanie – definicja i etiologia
Splątanie, znane również jako zespół splątaniowy czy dezorientacja, to zaburzenie świadomości, które zazwyczaj jest wynikiem ciężkiej dysfunkcji mózgu. Może występować w kontekście niewydolności krążenia mózgowego, infekcji, zatruciach oraz zaburzeniach metabolicznych, takich jak cukrzyca czy uszkodzenia wątroby i nerek. Czasami splątanie jest również powikłaniem psychoz endogennych.
Objawy splątania
- Nieuporządkowane myślenie (inkoherencja)
- Głębokie przymglenie świadomości z utratą kontaktu z rzeczywistością
- Pobudzenie ruchowe ograniczone do niewielkiej przestrzeni
- Możliwe omamy i urojenia
Objawy splątania mogą narastać i ustępować stopniowo, a ich czas trwania wynosi od tygodni do miesięcy. Po ustąpieniu objawów może wystąpić amnezja.
Leczenie splątania
Leczenie powinno koncentrować się na terapii choroby podstawowej, która wywołuje zespół splątaniowy. W celu złagodzenia pobudzenia ruchowego stosuje się leki takie jak klometiazol, tiapryd, benzodiazepiny, hydroksyzynę oraz neuroleptyki w małych dawkach. Ważne jest również odpowiednie odżywianie i nawadnianie pacjenta.
Hospitalizacja jest zazwyczaj konieczna, zwłaszcza na oddziale odpowiadającym chorobie podstawowej lub, w przypadku psychoz, na oddziale psychiatrycznym.
Bibliografia
- S. Pużyński, M. Beręsewicz: Zasady rozpoznawania i leczenia zaburzeń psychicznych
- I. Krupka-Matuszczyk, M. Matuszczyk: Psychiatria: podręcznik dla studentów pielęgniarstwa. Katowice: Wydawnictwo ŚUM, 2007, s.31
Kategoria: Izolowane objawy psychiatryczne
