Sosna koreańska
Sosna koreańska (Pinus koraiensis) to gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych, występujący głównie w wschodniej Azji. Charakteryzuje się dużymi nasionami, które są zbierane i spożywane. Często sadzona jest w parkach i ogrodach.
Rozmieszczenie geograficzne
Sosna koreańska porasta obszary:
- Korea Północna
- Północne Chiny (Heilongjiang, Jilin)
- Wschodnia Rosja (Obwód amurski, Kraj Chabarowski, Kraj Nadmorski)
- Korea Południowa
- Japonia (Hokkaido, Honsiu)
W Rosji rośnie na wysokości 200–600 m n.p.m., w Chinach od 500 do 1300 m n.p.m., a w Japonii sięga nawet 2500 m n.p.m.
Morfologia
Sosna koreańska to drzewo wiecznie zielone, osiągające wysokość 40–50 m. Korona początkowo ma stożkowaty kształt, a z wiekiem staje się owalna. Kora jest szarobrązowa i łuszcząca się. Igły są sztywne, zebrane w pęczki po 5, osiągają długość 5–12 cm. Szyszki, owalne, mają długość 9–14 cm i szerokość 6–8 cm, a nasiona długość 12–16 mm.
Biologia i ekologia
Sosna koreańska jest drzewem jednopiennym, kwitnie w maju, a nasiona dojrzewają w ciągu 18 miesięcy. Preferuje gleby żyzne i wilgotne, ale dobrze rośnie także w glebach piaszczystych. Lubi stanowiska nasłonecznione i półcieniste, jest odporna na chłody do -50 °C. Duże nasiona są chętnie zjadane przez ptaki.
Zagrożenia
Według IUCN sosna koreańska jest klasyfikowana jako gatunek najmniejszej troski (LC), jednak obserwuje się spadek liczebności populacji z powodu intensywnej eksploatacji i zbioru nasion. Utrzymujący się ten trend może doprowadzić do zmiany kategorii zagrożenia na NT w najbliższej dekadzie.
Zastosowanie
Sosna koreańska ma różnorodne zastosowania:
- Roślina ozdobna: Sadzona w parkach i ogrodach, ceniona za zimowy kolor.
- Roślina jadalna: Nasiona zbierane i sprzedawane jako orzeszki w Azji.
- Surowiec drzewny: Drewno wykorzystywane do budowy mostów, konstrukcji drewnianych i mebli.
