Sosna Jeffreya
Sosna Jeffreya (Pinus jeffreyi Balf.) to gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych (Pinaceae), występujący w południowo-zachodniej Ameryce Północnej, zwłaszcza w USA i Meksyku. Jest bliską krewniaczką sosny żółtej, a jej szyszki nasienne osiągają długość do 35 cm.
Rozmieszczenie geograficzne
Sosna Jeffreya rośnie w obszarze od północnego Baja California w Meksyku do Kalifornii, zachodniej Nevady i południowo-zachodniego Oregonu.
Morfologia
- Pokrój: Duże drzewo iglaste o stożkowatej koronie.
- Pień: Osiąga wysokość do 61 m, z czerwonobrązową, łuskowatą korą.
- Liście: Igły w pęczkach po 3, długości 12–25 cm, sztywne i zaostrzone.
- Szyszki: Jajowate, jasnobrązowe, do 35 cm długości.
Sosna Jeffreya bywa mylona z sosną żółtą, ale można je rozróżnić po kształcie i zapachu szyszek.
Biologia i ekologia
Liście sosny Jeffreya pozostają na drzewie przez 4–6 lat. Szyszki dojrzewają w ciągu 2 lat. Rośnie w górskich obszarach o suchym i ciepłym lecie oraz chłodnej zimie, na wysokości 1000–3000 m. Jest odporna na suszę i ma niewielkie wymagania glebowe. Jest gospodarzem dla roślin pasożytniczych, takich jak Arceuthobium campylopodum.
Systematyka i zmienność
Sosna Jeffreya tworzy naturalne mieszańce z innymi sosnami, takimi jak Pinus coulteri i P. ponderosa. W obrębie rodzaju Pinus, należy do podrodzaju Pinus, sekcji Trifoliae oraz podsekcji Ponderosae.
Zagrożenia
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody klasyfikuje sosnę Jeffreya jako gatunek najmniejszej troski (LC).
Zastosowanie
Sosna Jeffreya została sprowadzona do Europy w 1853 roku i do Polski w 1866 roku. W Polsce jest rzadko spotykana, sadzona głównie w parkach i kolekcjach jako roślina ozdobna.
