Sołomon Milsztejn
Sołomon Rafaiłowicz Milsztejn (ros. Соломон Рафаилович Мильштейн, ur. 1899, zm. 14 stycznia 1955) był generałem porucznikiem radzieckich organów bezpieczeństwa, bliskim współpracownikiem Ławrientija Berii, szefa NKWD. Po upadku Berii, Milsztejn został aresztowany i stracony. Uczestniczył w zbrodni katyńskiej, odpowiedzialnej za wymordowanie polskich jeńców wojennych.
Pochodzenie i wykształcenie
Milsztejn urodził się w Wilnie w rodzinie żydowskiej. Ukończył szkołę podstawową oraz średnią, a następnie rozpoczął służbę w Armii Czerwonej w 1920 roku jako urzędnik statystyczny. Po dwóch latach przeszedł do organów bezpieczeństwa, zaczynając od Wszechrosyjskiej Komisji Nadzwyczajnej (Czeka).
Służba w organach bezpieczeństwa
W Czeka Milsztejn rozpoczął pracę w 1922 roku. W ciągu swojej kariery pełnił różne funkcje, w tym naczelnika 2 Wydziału Oddziałów Specjalnych oraz sekretarza Kolegium GPU Gruzińskiej SRR. W 1938 roku, po objęciu władzy przez Berię w NKWD, Milsztejn został mianowany na kluczowe stanowiska, w tym naczelnika Głównego Zarządu Transportowego NKWD. Jako jeden z liderów, brał udział w organizowaniu zbrodni katyńskiej.
Aresztowanie i śmierć
Milsztejn został aresztowany 30 czerwca 1953 roku i skazany na karę śmierci w 1954 roku, w wyniku czystek po upadku Berii. Wyrok wykonano przez rozstrzelanie, a Milsztejn nie został zrehabilitowany.
Odznaczenia
- Order Lenina (dwukrotnie)
- Order Czerwonego Sztandaru (dwukrotnie)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy
- Order Kutuzowa I Klasy
- Order Kutuzowa II Klasy
- Order Suworowa II Klasy
- Order „Znak Honoru”
- Order Wojny Ojczyźnianej II Klasy
Bibliografia
- Władimir Abarinow, Oprawcy z Katynia, Kraków 2007
- Paweł Sudopłatow, Wspomnienia niewygodnego świadka, Warszawa 1999
- Н. В. Петров, К. В. Скоркин, Кто руководил НКВД 1934–1941, Москва 1999
Linki zewnętrzne
Biografia i zdjęcie w serwisie rosyjskiego Stowarzyszenia „Memoriał”
