Solenoid

Solenoid

Solenoid to cewka powietrzna, charakteryzująca się jedną warstwą uzwojenia, która nie posiada rdzenia magnetycznego. Jest wykorzystywana w zastosowaniach, gdzie wymagane są niskie indukcyjności lub wysokie napięcia.

Pole magnetyczne solenoidu

Wartość natężenia pola magnetycznego w długim solenoidzie, którego długość znacznie przewyższa średnicę, można opisać równaniem:

$H\; =\; \backslash frac\{N\; \backslash cdot\; I\}\{L\}$

Gdzie:

• $H$ – natężenie pola [A/m],
• $N$ – liczba zwojów cewki (bez wymiaru),
• $I$ – natężenie prądu elektrycznego w cewce [A],
• $L$ – długość cewki [m].

Wewnątrz solenoidu pole magnetyczne jest silne, natomiast na zewnątrz jest znikome. W przypadku nieskończonego solenoidu pole na zewnątrz wynosiłoby zero. Linie pola w solenoidzie przypominają te w magnesie sztabkowym.

Podsumowanie

Solenoid jest istotnym elementem w elektrotechnice, szczególnie w aplikacjach wymagających specyficznych właściwości pola magnetycznego. Zrozumienie jego działania i zastosowania jest kluczowe w kontekście elektromagnetyzmu.

Bibliografia

• Kategoria: Elektromagnetyzm