Sokrat Iwanowicz Starynkiewicz
Sokrat Iwanowicz Starynkiewicz, znany również jako Sokrates Starynkiewicz, był rosyjskim generałem i prezydentem Warszawy w latach 1875–1892. Urodził się w Taganrogu, a zmarł w Warszawie. Pochodził z rodziny szlacheckiej, a jego ojciec był filologiem klasycznym.
Kariera wojskowa
Starynkiewicz rozpoczął służbę wojskową w 1836 roku, awansując na różne stanowiska, w tym jako adiutant na Węgrzech w 1849 roku oraz w Głównym Sztabie I Armii w Warszawie od 1855 roku. W 1861 roku dowodził akcją pacyfikacyjną na Lubelszczyźnie, a następnie pracował jako gubernator chersoński. W 1875 roku został prezydentem Warszawy.
Prezydentura w Warszawie
Starynkiewicz pełnił funkcję prezydenta Warszawy przez 17 lat. Jego kadencja obfitowała w liczne reformy miejskie, w tym:
- Rozbudowa infrastruktury wodno-kanalizacyjnej i estetyzacja przestrzeni publicznej.
- Poszerzenie i modernizacja ulic, w tym wprowadzenie kostki granitowej i betonowej.
- Powołanie Towarzystwa Asenizacyjnego oraz Komitetu Plantacyjnego, odpowiedzialnego za tworzenie terenów zielonych.
- Wprowadzenie sieci telefonicznej oraz renowacja kolumny Zygmunta.
- Wsparcie budowy kościoła Wszystkich Świętych z prywatnych funduszy.
Za jego rządów Warszawa znacznie się rozwijała, a jego działania były doceniane przez mieszkańców, mimo że nie znał języka polskiego.
Życie prywatne i śmierć
Był żonaty z Tatianą Tukałową, a jego syn Dymitr był anarchistą. Starynkiewicz zmarł w Warszawie, a jego pogrzeb zgromadził około 100 tysięcy osób. Zgodnie z jego życzeniem został pochowany na cmentarzu prawosławnym na Woli.
Odznaczenia i zasługi
Starynkiewicz był odznaczony m.in. Orderem Orła Białego oraz innymi medalami. W uznaniu jego zasług przyznano mu wysoką emeryturę, a jego pamięć jest wciąż żywa w Warszawie, gdzie znajdują się pamiątki po jego działalności.
Podsumowanie
Sokrat Starynkiewicz jest uważany za jednego z najbardziej kompetentnych prezydentów Warszawy, cieszył się szacunkiem i sympatią mieszkańców za swoją uczciwość i oddanie dla miasta.
