Sokolnictwo
Sokolnictwo, znane również jako myślistwo ptasze, to sztuka tresury ptaków drapieżnych oraz polowania z ich użyciem. Jest to jedna z gałęzi łowiectwa, której historia sięga początków ludzkiej cywilizacji.
Historia sokolnictwa
Początki sokolnictwa datowane są na czasy prehistoryczne. Dowody na jego praktykowanie można znaleźć w starożytnych malowidłach oraz rzeźbach, takich jak przedstawienie myśliwego z ptakiem z Turcji z 1500 r. p.n.e. Traktat Ktesjasza z Knidos z V wieku p.n.e. jest jednym z pierwszych pisanych źródeł na temat sokolnictwa, opisującym polowania z użyciem orłów.
W średniowieczu Polska miała bogate tradycje sokolnicze, które jednak z czasem zaczęły zanikać. W XVI wieku powstało pierwsze polskie dzieło o sokolnictwie autorstwa Mateusza Cygańskiego. W XX wieku, dzięki wysiłkom takich postaci jak prof. August Dehnel oraz Czesław Sielicki, sokolnictwo zaczęło być na nowo rozwijane.
Sokolnictwo na świecie
Sokolnictwo jest praktykowane na wszystkich kontynentach, z różnorodnością tradycji i metod. Organizacje sokolnicze zrzeszone są w Międzynarodowym Stowarzyszeniu Sokolnictwa i Ochrony Ptaków Drapieżnych (IAF). W 2010 roku sokolnictwo zostało wpisane na Listę Reprezentatywną Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego Ludzkości przez UNESCO.
Sokolnictwo w Polsce
Ślady sokolnictwa w Polsce można znaleźć w dokumentach średniowiecznych oraz w nazwach miejscowych, jak miasto Sokółka. Po okresie zaniku w XIX i XX wieku, sokolnictwo zyskało na znaczeniu dzięki inicjatywom Czesława Sielickiego i organizacjom takim jak Gniazdo Sokolników oraz Stowarzyszenie „Sokół”.
Sokolnicy zajmują się nie tylko polowaniem, ale również ochroną i rehabilitacją ptaków drapieżnych. W 2015 roku sokolnictwo zostało wpisane na Krajową Listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego.
Przypisy i bibliografia
- Czesław Sielicki, Układanie ptaków łowczych, Tuchola 1972
- Mieczysław Mazaraki, Z sokołami na łowy, Warszawa, 1977
Linki zewnętrzne
Kategoria: Łowiectwo, Obiekty z listy niematerialnego dziedzictwa UNESCO
