Sojusz Narodowy (wł. Alleanza Nazionale, AN) – włoska prawicowa partia polityczna, która funkcjonowała w latach 1995–2009.
Historia
Koncepcja Sojuszu Narodowego zrodziła się przed wyborami parlamentarnymi w 1994 roku, kiedy to Gianfranco Fini, lider postfaszystowskiego Włoskiego Ruchu Socjalnego, utworzył listę wyborczą, zapraszając przedstawicieli rozwiązanej Chrześcijańskiej Demokracji. AN związał się z innymi ugrupowaniami Bieguna Wolności, stworzonym przez Silvia Berlusconiego.
Pierwszy kongres AN odbył się na początku 1995 roku, kiedy formalnie rozwiązano Włoski Ruch Socjalny. Partia stała się ważnym koalicjantem w bloku centroprawicy, osiągając wysokie poparcie w wyborach 1994, 1996, 2001 i 2006. Z czasem Sojusz zaczął dystansować się od skrajnych poglądów MSI, przyjmując europejski konserwatyzm, co było widoczne w działaniach Gianfranca Finiego i jego współpracowników.
W 2003 roku Fini, jako wicepremier, odwiedził Izrael, co symbolicznie podkreśliło zerwanie z postfaszyzmem, gdy stwierdził, że „włoski faszyzm był haniebną kartą”. Taki kierunek polityczny doprowadził do kilku rozłamów w AN, w tym odejścia Alessandry Mussolini w 2003 roku oraz grupy senackiej Francesca Storace w 2007 roku.
W 2007 roku, po ogłoszeniu przez Berlusconiego koncepcji nowej formacji, Fini zgłosił akces AN do federacyjnego Ludu Wolności. Po wyborach w 2008 roku, gdzie PdL zdobył władzę, Fini został przewodniczącym Izby Deputowanych.
W wyniku współpracy z PdL, Sojusz Narodowy rozwiązano na kongresie 22 marca 2009, przystępując do nowej partii – Ludu Wolności.
Wyniki wyborcze
- Wybory do Izby Deputowanych i Senatu:
- 1994 – ok. 13,5% (109 posłów, 48 senatorów)
- 1996 – ok. 15,5% (92 posłów, 43 senatorów)
- 2001 – ok. 12,5% (99 posłów, 45 senatorów)
- 2006 – ok. 12,5% (71 posłów, 41 senatorów)
- Wybory do Parlamentu Europejskiego:
- 1994 – ok. 12,5% (11 eurodeputowanych)
- 1999 – ok. 10,5% (9 eurodeputowanych)
- 2004 – ok. 11,5% (9 eurodeputowanych)
