Sobór Laterański IV
Sobór Laterański IV, zwołany w 1215 roku w Rzymie, był ważnym wydarzeniem w historii Kościoła katolickiego. Jego kluczowe postanowienia dotyczą zarówno kwestii teologicznych, jak i organizacyjnych w obrębie Kościoła.
Najważniejsze postanowienia
- Teologia Eucharystii: Sobór potwierdził realną obecność Chrystusa w Eucharystii poprzez przeistoczenie (transsubstancjację).
- Krucjata: Ustalono obowiązek zwołania krucjaty oraz wprowadzono podatek na jej cele.
- Inkwizycja: Uściślono przepisy dotyczące inkwizycji i zobowiązano władze świeckie do walki z herezją.
- Sakrament pokuty: Spowiednicy, którzy ujawnili wyznane grzechy, mieli być usuwani z urzędów i odbywać pokutę w klasztorach.
- Sakrament małżeństwa: Nakazano ogłaszanie zapowiedzi przedślubnych oraz zakazano małżeństw tajnych.
- Obowiązki biskupów: Biskupi mieli wizytować diecezje, zwoływać synody oraz dbać o edukację duchowieństwa.
- Kult relikwii: Ustalono zasady oddawania czci relikwiom przez Kościół.
- Ograniczenia dla Żydów i muzułmanów: Zobowiązano ich do noszenia wyróżniających ubrań oraz zakazano sprawowania urzędów publicznych.
- Zakaz dla duchownych: Duchowni nie mogli zajmować się chirurgią, a sądy boże w sprawach o herezję zostały zabronione.
Podsumowanie
Sobór Laterański IV odegrał kluczową rolę w kształtowaniu dogmatów i dyscypliny Kościoła katolickiego w średniowieczu. Zdecydowane działania w zakresie teologii, organizacji oraz zwalczania herezji miały długotrwały wpływ na życie religijne i społeczne tamtych czasów.
Bibliografia
- Conciliorum oecumenicorum decreta, Bologna: Istituto per le scienze religiose, 1973.
- Foreville R., Lateran I, II, III et Lateran IV, Paryż 1965.
