Sobór konstantynopolitański III
Sobór konstantynopolitański III, znany również jako Sobór in Trullo I, odbył się w latach 680–681. Jego celem było rozwiązanie sporu dotyczącego monoteletyzmu, nauki zapoczątkowanej przez patriarchę konstantynopolitańskiego Sergiusza i wspieranej przez cesarza Herakliusza. Monoteletyzm uznawał istnienie w Jezusie dwóch natur – boskiej i ludzkiej – lecz podkreślał jedną wolę i działanie.
Sobór został zwołany przez cesarza Konstantyna IV na 7 listopada 680 roku. Papież Agaton, w odpowiedzi na zaproszenie cesarza, wysłał do Konstantynopola trzech legatów z listem zawierającym wyznanie wiary uchwalone na synodzie rzymskim w tym samym roku. Obaj, cesarz i papież, dążyli do pojednania monoteletów z oficjalną doktryną religijną Cesarstwa Bizantyjskiego.
W obradach soboru uczestniczyło początkowo 100, a później 174 biskupów. W 681 roku przyjęto naukę o dwóch wolach i działaniach w Jezusie, potępiając wcześniejszą doktrynę monoteletyzmu. Pomimo próśb patriarchy Konstantynopola, nie oszczędzono pamięci twórców tej nauki, w tym papieża Honoriusza I, który wcześniej uznał monoteletyzm w swoim liście.
W czasie obrad w Rzymie zmarł papież Agaton. Jego następca, papież Leon II, w 683 roku zaakceptował uchwały soboru i potępił monoteletyzm, co zostało również potwierdzone przez cesarza Justyniana II. Krótkotrwała restauracja potępionej doktryny miała miejsce za panowania imperatora Filipikosa (711–713), który zwołał synod rehabilitujący Sergiusza i obłożył klątwą sobór konstantynopolitański III. Po jego śmierci ponownie uznano ustalenia soboru.
Podsumowanie
- Sobór konstantynopolitański III odbył się w latach 680–681.
- Celem soboru było potępienie monoteletyzmu.
- W obradach uczestniczyło 174 biskupów.
- Uznano naukę o dwóch wolach w Jezusie.
- Papież Leon II potępił monoteletyzm w 683 roku.
