SMS Scharnhorst
SMS Scharnhorst był niemieckim krążownikiem pancernym, zwodowanym 22 marca 1906 w stoczni Blohm und Voss w Hamburgu. Okręt nosił imię pruskiego generała Gerharda von Scharnhorsta i wszedł do służby 24 października 1907.
Specyfikacje
Okręt miał wyporność 12 718 ton, długość 144,6 m i szerokość 21,6 m. Napędzany był przez trzy pionowe maszyny parowe potrójnego rozprężania, osiągając prędkość maksymalną 23,6-24,5 węzła. Jego zasięg wynosił 6500 mil przy prędkości 12 węzłów.
Uzbrojenie i opancerzenie
SMS Scharnhorst był uzbrojony w:
- 8 dział 210 mm (4 w wieżach, 4 w kazamatach)
- 6 dział 150 mm
- 18 armat 88 mm
- 4 wyrzutnie torpedowe kal. 450 mm
Opancerzenie burt wynosiło 150 mm, a wieże artylerii do 170 mm.
Historia operacyjna
W 1909 roku SMS Scharnhorst został wysłany na Daleki Wschód, stając się okrętem flagowym Wschodnioazjatyckiej Eskadry Krążowników. Po wybuchu I wojny światowej, w sierpniu 1914 roku, okręt brał udział w bitwie pod Coronelem, gdzie został dwukrotnie trafiony, ale nie poniósł strat w ludziach. Zatopiony został 8 grudnia 1914 roku w bitwie pod Falklandami przez brytyjskie krążowniki liniowe, a cała załoga zginęła.
Dziedzictwo
3 października 1936 roku w stoczni w Wilhelmshaven rozpoczęto budowę nowego krążownika liniowego o nazwie „Scharnhorst”. Wrak dawnego okrętu został odnaleziony w 2019 roku na głębokości 1610 m.