Śluzak: Charakterystyka i Występowanie
Śluzak (łac. myxoma) to łagodny nowotwór o ograniczonym zaopatrzeniu naczyniowym, składający się z wrzecionowatych komórek fibroblastycznych. Może występować w różnych tkankach miękkich, głównie w skórze palców, udach oraz okolicach miednicy. Często jest częścią bardziej rozległych nowotworów.
Śluzak Serca
Śluzak serca to najczęstszy łagodny nowotwór serca, występujący częściej u kobiet. Powstaje z wsierdzia ściennego, przeważnie w lewym przedsionku. Szczyt występowania przypada na wiek 40-50 lat. W typowej formie ma postać kulistego zgrubienia na cienkiej nóżce, co umożliwia jego przemieszczanie.
Objawy i Diagnostyka
U pacjentów mogą występować tzw. triada objawów:
- niewydolność serca z utrudnionym przepływem
- zator mózgu i innych organów (np. nerek)
- objawy reumatologiczne związane z wydzielaniem cytokin
Śluzak serca często diagnozowany jest po incydencie udarowym. Kluczowymi metodami diagnostycznymi są echokardiografia oraz badania obrazowe, takie jak tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny.
Patomorfologia
Makroskopowo śluzak ma postać kulistej, polipowatej grudki o galaretowatej konsystencji. Choć może być mylony z organizacją skrzepliny, pochodzi z niezróżnicowanych komórek mezenchymalnych wsierdzia. Guzy mają zazwyczaj 5-6 cm średnicy i są przyczepione do wsierdzia na szypułkach.
Leczenie
Leczenie śluzaka serca polega na operacyjnym usunięciu guza, z wykorzystaniem krążenia pozaustrojowego. W okresie przedoperacyjnym ważne jest zapobieganie powikłaniom, takim jak zaburzenia rytmu serca i zatorowość, poprzez stosowanie leków przeciwzakrzepowych.
Bibliografia
- Jerzy Stachura, Wenancjusz Domagała, Patologia znaczy słowo o chorobie. Tom II – Patologia narządowa. Wydawnictwo PAU, Kraków 2005.
