Reklama

Śluby panieńskie

Śluby panieńskie – Magnetyzm serca

Śluby panieńskie, czyli Magnetyzm serca to komedia w pięciu aktach autorstwa Aleksandra Fredry, napisana w 1832 roku. Premiera miała miejsce w Lwowie w 1833 roku, a głównym tematem utworu jest miłość.

Reklama

Geneza

Utwór pierwotnie nosił tytuł Magnetyzm i został napisany w 1827 roku. Ostateczna wersja powstała w 1832 roku. Prapremiera odbyła się 15 lutego 1833 we Lwowie, a pierwsza warszawska inscenizacja miała miejsce 16 listopada 1834. Komedia została opublikowana w 1834 roku w zbiorze dzieł Fredry.

Język utworu

W komedii zauważalne są odchylenia ortograficzne, fleksyjne i składniowe. Fredro wplótł w tekst przysłowia i sentencje, a także wykorzystał komizm słowny, w tym wieloznaczność leksemów.

Reklama

Wiersz

Utwór napisany jest głównie w jedenastozgłoskowcu, z fragmentami w ośmiozgłoskowcu i trzynastozgłoskowcu, co umożliwia synchronizację słowa z ruchem oraz prezentację światopoglądu postaci.

Bohaterowie

Gustaw – główny bohater, przechodzi przemianę z fircyka w dojrzałego mężczyznę pod wpływem miłości.
Albin – sentymentalny kochanek, uległy wobec ukochanej, wzorowany na romantycznych bohaterach.
Aniela Dobrójska – naiwna panna, która dojrzewa do prawdziwego uczucia.
Klara – energiczna, inteligentna, zarys emancypantki.
Radost – poczciwy stryjaszek, wyrozumiały i troskliwy.
Pani Dobrójska – matka Anieli, czcigodna pani domu.
Jan – służący, wyprowadzacz koni.

Streszczenie

Fabuła opowiada o dwóch panienkach, Anieli i Klarze, które postanawiają nie wychodzić za mąż. Zakochany Albin zostaje odrzucony przez Klarę, a Aniela nie jest zainteresowana Gustawem, który w końcu organizuje intrygę, aby zdobyć serce Anieli. Fredro przedstawia miłość jako siłę, która przynosi radość i szczęście, podkreślając, że o miłość trzeba walczyć.