Słochy Annopolskie
Słochy Annopolskie to wieś położona w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Siemiatycze. W latach 1975–1998 miejscowość ta była częścią województwa białostockiego.
Mieszkańcy wsi, wyznania rzymskokatolickiego, przynależą do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Siemiatyczach.
Historia
Wieś Słochy Annopolskie, znana wcześniej jako Słochy Wielkie, znajdowała się w ziemi drohickiej i w 1795 roku była częścią klucza siemiatyckiego księżnej Anny Jabłonowskiej. Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku, wieś liczyła 212 mieszkańców, w tym:
- 24 osoby wyznania rzymskokatolickiego
- 136 osób prawosławnego
- 2 osoby ewangelickiego
- 50 osób mojżeszowego
W tym samym czasie mieszkańcy zadeklarowali różne narodowości: 23 Polaków, 138 Białorusinów, 1 Niemiec oraz 50 osób żydowskiego pochodzenia. W wiosce znajdowało się 37 budynków mieszkalnych.
23 czerwca 1941 roku wieś została spalona przez żołnierzy Wehrmachtu z 141 Dywizji Piechoty, a 62 jej mieszkańców zginęło, według innych źródeł liczba ofiar wynosiła 64. Tego samego dnia doszło także do zniszczenia wsi Klekotowo i Ogrodniki.
Od 2004 roku w Słochach Annopolskich trwa budowa prawosławnej cerkwi pod wezwaniem św. Marii Magdaleny i Świętych Męczenników Ziemi Chełmskiej i Podlaskiej, która jest filią parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Siemiatyczach. Cerkiew ma na celu upamiętnienie martyrologii mieszkańców wsi podczas II wojny światowej. Prace wykończeniowe wewnątrz świątyni były prowadzone w 2014 roku.
W 2009 roku na terenie wsi odkryto kilkadziesiąt monet rzymskich datowanych na lata 107-138 n.e., które prawdopodobnie zostały ukryte przez przedstawicieli kultury przeworskiej związanej z plemieniem Wandalów.