Skórcz – Informacje ogólne
Skórcz to miasto w północnej Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim. Położone jest na północno-wschodniej granicy Borów Tucholskich, na Kociewiu. W okresie 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa gdańskiego. Skórcz znajduje się na trasie dwóch nieczynnych linii kolejowych.
Na dzień 1 stycznia 2018 roku, Skórcz liczył 3 609 mieszkańców.
Struktura powierzchni
Według danych z 2002 roku, powierzchnia Skórcza wynosi 3,67 km², z czego:
- użytki rolne: 56%
- użytki leśne: 7%
Miasto stanowi 0,27% powierzchni powiatu starogardzkiego.
Historia
Skórcz ma bogatą historię, z różnymi wariantami nazwy, takimi jak Schorcz i Skorć. W XIV wieku zbudowano gotycki kościół. W 1458 roku miała miejsce bitwa pod Skórczem, w której Polacy pokonali Krzyżaków. W czasach I Rzeczypospolitej Skórcz był wsią królewską. Po I rozbiorze Polski znalazł się w zaborze pruskim.
W 1906 roku w Skórczu miał miejsce strajk dzieci przeciwko nauczaniu religii w języku niemieckim. Po odzyskaniu niepodległości w 1920 roku, Skórcz otrzymał prawa miejskie w 1934 roku. W 1945 roku miasto zostało zajęte przez oddziały radzieckie.
W 1992 roku Skórcz stał się samodzielną gminą miejską.
Demografia
Na dzień 30 czerwca 2009 roku, miasto miało 3 564 mieszkańców. W Skórczu znajdują się liczne zabytki, w tym gotycki kościół Wszystkich Świętych z XIV wieku oraz zabytkowe kamienice. W 2010 roku odsłonięto pomnik Lecha Kaczyńskiego oraz tablice upamiętniające historyczne wydarzenia.
Sąsiednie gminy
- Osiek
- Skórcz (gmina wiejska)
Strona internetowa
Więcej informacji można znaleźć na stronie: skorcz.pl