Sklereidy (komórki kamienne)
Sklereidy, znane również jako komórki kamienne, są formą tkanki wzmacniającej – sklerenchymy. Charakteryzują się dużą różnorodnością kształtów, mogą przyjmować formy równowymiarowe, podłużne lub nieregularnie rozgałęzione.
Te komórki mogą występować jako pojedyncze jednostki (idioblasty) lub w małych grupach w różnych tkankach, na przykład w miąższu owocu gruszy. Sklereidy tworzą również zwartą tkankę, z której zbudowane są zewnętrzne części pestek, łupiny orzechów oraz niektórych nasion. Pełnią funkcję usztywniającą blaszkę liściową, co chroni rośliny przed roślinożercami. Ponadto, ich charakterystyka jest obecna w komórkach skórki łusek pąków zimowych.
Ściany sklereidów są grube i silnie zdrewniałe, często zawierają suberynę oraz mogą być wysycone dwutlenkiem krzemu (SiO2) lub węglanem wapnia (CaCO3).
Rodzaje sklereidów
Na podstawie kształtu sklereidy dzielą się na:
- Brachysklereidy – komórki o izodiametrycznym kształcie
- Asterosklereidy – komórki rozgałęzione
- Osteosklereidy – komórki przypominające kształtem kość, bez rozszerzonych końców
- Makrosklereidy – komórki o wydłużonym kształcie
- Trichosklereidy – nitkowate i rozgałęzione komórki
Podsumowanie
Sklereidy odgrywają kluczową rolę w strukturze i ochronie roślin, dzięki ich zdolności do usztywniania i ochrony przed szkodnikami. Ich zróżnicowane kształty umożliwiają adaptację do różnych funkcji w tkankach roślinnych.
