Skała Płonna
Skała płonna, znana także jako skała płona, jest uważana za materiał nieużyteczny w kontekście eksploatacji kopalin. W procesie wydobycia złoża, skała ta jest urabiana razem z kopaliną użyteczną. Dzieje się tak w celu udostępnienia właściwego złoża oraz ze względów technologicznych, szczególnie w przypadkach, gdy złoża mają niewielką miąższość.
W przypadku złóż pokładowych, skała płonna to skała otaczająca lub nadkład, który trafia do urobku podczas eksploatacji. W kontekście złóż metali, skała płonna jest definiowana jako skała, w której koncentracja pierwiastków (szczególnie w złóż polimetalicznych) spada poniżej ustalonej zawartości brzegowej.
Wydobyta skała płonna jest zazwyczaj składowana na hałdach.
Bibliografia
- Glapa W., Korzeniowski J.I. – Mały leksykon górnictwa odkrywkowego, Wrocław 2005
- Lipiński A., Mikosz R. – Ustawa Prawo geologiczne i górnicze. Komentarz, Warszawa 2003
- Schwarz H. – Prawo geologiczne i górnicze. Komentarz. Tom I (art. 1-103), Wrocław 2012
Przypisy
Kategoria: Górnictwo, Skały, Geologia złożowa
