Simone Weil
Simone Adolphine Weil (1909-1943) była francuską filozofką, mistyczką i aktywistką polityczną pochodzenia żydowskiego. Jej życie i twórczość charakteryzowały się różnorodnymi wpływami intelektualnymi i duchowymi.
Życiorys
Weil urodziła się w zamożnej, zasymilowanej rodzinie żydowskiej w Paryżu. Studiowała w École Normale Supérieure, gdzie zdobyła wiedzę w zakresie filozofii, literatury klasycznej oraz historii. Po ukończeniu studiów pracowała jako nauczycielka filozofii i greki.
W obliczu kryzysu ekonomicznego jej poglądy polityczne radykalizowały się. Pracowała jako robotnica w zakładach Renault i Alsthom, angażując się w lewicowe ruchy syndykalistyczne. W 1936 roku wyjechała do Hiszpanii, gdzie dołączyła do anarchistycznej milicji, ale musiała wrócić do Francji z powodu wypadku.
Po klęsce Francji w II wojnie światowej, Weil przeniosła się do Nowego Jorku, a następnie do Londynu, gdzie współpracowała z Komitetem Wolnych Francuzów. Zmarła w 1943 roku w sanatorium w Ashford. Istnieją kontrowersje dotyczące jej chrztu w Kościele katolickim na krótko przed śmiercią.
Dzieła
Simone Weil pozostawiła po sobie wiele ważnych prac, które eksplorują tematykę filozoficzną, religijną i społeczną. Do najważniejszych z nich należą:
Wybrane dzieła w języku francuskim
- La Pesanteur et la grâce (1947)
- L′Enracinement (1949)
- Attente de Dieu (1950)
- Lettre à un religieux (1951)
- Intuitions préchrétiennes (1951)
- Sur la science (1953)
- Oppression et liberté (1955)
Przekłady na język polski
- Wybór pism, przeł. Czesław Miłosz (1958)
- Zakorzenienie i inne fragmenty (1961)
- Świadomość nadprzyrodzona (1965)
- Rozważania o przyczynach wolności i ucisku społecznego (1979)
- Myśli (1985)
Podsumowanie
Simone Weil była niezwykle wpływową postacią w filozofii XX wieku, łączącą różne tradycje myślowe i duchowe. Jej dzieła wciąż inspirują intelektualistów i aktywistów na całym świecie.
