Sikorsky R-4
Sikorsky R-4 to amerykański śmigłowiec, który był pierwszym alianckim śmigłowcem używanym bojowo przez USAAF oraz pierwszym masowo produkowanym śmigłowcem na świecie.
Historia rozwoju
Prototyp XR-4 powstał na bazie eksperymentalnego VS-300, zaprojektowanego przez Igora Sikorskiego w 1940 roku. Pierwszy lot odbył się 13 stycznia 1942 roku. Po pomyślnych próbach USAAF zamówił 30 egzemplarzy w dwóch wersjach: YR-4A (3 sztuki do testów) i YR-4B (27 sztuk użytkowych). Śmigłowce te zostały wysłane do Birmy, Alaski oraz do US Navy i Royal Navy. Sukces modelu zaowocował zamówieniem dodatkowych 100 egzemplarzy R-4B.
Zastosowanie bojowe
Sikorsky R-4 był pierwszym alianckim śmigłowcem, który brał udział w misji ratunkowej. W dniu 23 kwietnia 1944 roku, śmigłowiec YR-4 stacjonujący w Birmie wziął udział w akcji ratunkowej pilota i trzech pasażerów, których samolot rozbił się na terytorium wroga. R-4 był także pierwszym alianckim śmigłowcem, który wylądował na pokładzie okrętu – lotniskowca USS „Bunker Hill”.
Wersje
- XR-4: prototyp, z dwuosobową załogą, napędzany silnikiem R-500-3.
- YR-4A: wersja z większym wirnikiem i silnikiem R-550-1; zbudowano 3 egzemplarze.
- YR-4B: wersja z modyfikacjami konstrukcyjnymi, 41 egzemplarzy.
- R-4B: wersja produkcyjna z silnikiem R-550-3; 20 egzemplarzy dla US Navy i 45 dla Royal Air Force.
- XR-4C: prototyp z mocniejszym silnikiem R-550-1.
- HNS-1: oznaczenie US Navy dla YR-4B oraz R-4B; część przekazana United States Coast Guard.
- Hoverfly I: brytyjskie oznaczenie R-4, 52 egzemplarze dostarczone Royal Air Force i Royal Navy.
Podsumowanie
Sikorsky R-4 odegrał ważną rolę w historii lotnictwa, będąc pionierem w zastosowaniach śmigłowców bojowych oraz w produkcji masowej. Jego różnorodne wersje zaspokajały potrzeby zarówno sił zbrojnych USA, jak i ich sojuszników.