Siemowit VI – Książę Mazowiecki
Siemowit VI (ur. 2 stycznia 1446, zm. 31 grudnia 1461 lub 1 stycznia 1462) był księciem mazowieckim, rządzącym Płockiem, Rawą Mazowiecką, Bełzem, Płońskiem, Zawkrzem i Wiźną w latach 1455–1461/1462. Po śmierci ojca, Władysława I, w 1455 roku, Siemowit VI i jego młodszy brat, Władysław II, objęli władzę pod regencją biskupa płockiego Pawła Giżyckiego oraz matki, Anny oleśnickiej.
W 1459 roku, po osiągnięciu pełnoletności, Siemowit VI formalnie przejął rządy, choć regencja zachowała wpływ na jego decyzje. Jego pierwszym samodzielnym krokiem było zaprzysiężenie pokoju z Krzyżakami na zjeździe w Czerwińsku, co kontynuowało politykę ojca unikania konfliktu z Zakonem.
Władztwo Siemowita VI powiększyło się o ziemię gostynińską, odziedziczoną po zmarłej ciotce. Książę zmarł w młodym wieku, co wzbudziło spekulacje na temat możliwości otrucia go oraz jego brata. Oskarżenia te były kierowane głównie w stronę kasztelana sochaczewskiego Gotarda z Rybna. Historyk Jan Długosz odrzucił te teorie, sugerując, że przyczyną zgonów mogła być gruźlica, na którą zmarł również ich ojciec.
Podsumowanie
- Siemowit VI był księciem mazowieckim od 1455 do 1461/1462.
- Objął władzę po śmierci ojca, Władysława I, z regencją do 1459 roku.
- W swojej polityce unikał konfliktu z Zakonem Krzyżackim.
- Zmarł w nocy z 31 grudnia 1461 na 1 stycznia 1462.
- Spekulacje o otruciu zostały odrzucone przez historyka Jana Długosza.
Pochówek
Siemowit VI został pochowany w katedrze płockiej.
