Siedzący Byk

Siedzący Byk

Siedzący Byk (dakota Tȟatȟáŋka Íyotake, Tatanka Yotanka; ur. ok. 1831, zm. 15 grudnia 1890) był wodzem i szamanem plemienia Hunkpapa, należącego do grupy Teton Dakotów (Siuksów). Od 1863 roku sprzeciwiał się ekspansji białych osadników.

Bitwa nad Little Bighorn

W 1876 roku Siedzący Byk odegrał kluczową rolę w zwycięstwie sił Dakotów i Szejenów w bitwie nad Little Bighorn. Po tej bitwie poprowadził swój lud do Kanady, gdzie znalazł schronienie przed amerykańskimi kawalerzystami.

Problem z żywnością i powrót do USA

Po nieudanych negocjacjach pokojowych, Siedzący Byk zdecydował się pozostać w Kanadzie, gdzie był chroniony przez kanadyjską policję. Amerykanie, dążąc do osłabienia Siuksów, wypalali prerie i zabijali bizony, co stanowiło główne źródło pożywienia dla Indian.

W 1881 roku Siedzący Byk został zmuszony do powrotu do Stanów Zjednoczonych, gdzie osiedlił się w rezerwacie. W 1885 roku występował przez cztery miesiące w „Wild West Show” Buffalo Billa, jednak odmówił podróży do Europy, pragnąc pozostać w swojej ojczyźnie.

Śmierć i jej konsekwencje

W 1890 roku, po osiedleniu się w rezerwacie, Siedzący Byk został zastrzelony przez indiańskich policjantów, którzy mieli rozkaz aresztowania go za udział w zakazanym Tańcu Duchów. Policjantami byli Głowa Byka i Czerwony Tomahawk. Dwa tygodnie po jego śmierci, w rezerwacie Pine Ridge doszło do masakry nad Wounded Knee, gdzie zginęła grupa innego wodza Siuksów, Wielkiej Stopy.