Siedem wzgórz Rzymu
Siedem wzgórz Rzymu, znane jako Septem colles/montes Romae, to kluczowe wzniesienia, na których zbudowano miasto. Zlokalizowane są po wschodniej stronie rzeki Tyber i odgrywały istotną rolę w mitologii, religii oraz polityce antycznego Rzymu. Tradycja głosi, że Rzym został założony przez Romulusa na Palatynie (Mons Palatinus).
Lista Siedmiu Wzgórz
Do siedmiu wzgórz Rzymu zaliczają się:
- Awentyn (Mons Aventinus)
- Palatyn (Mons Palatinus) – jego zachodnie zbocze nazywane jest Cermalus
- Kwirynał (Collis Quirinalis) – składa się z trzech szczytów: Latiaris, Mucialis, Salutaris
- Wiminał (Collis Viminalis)
- Celius (Mons Caelius)
- Eskwilin (Mons Esquilinus) – zawiera szczyty: Oppius, Cispius, Fagutal
- Kapitol (Mons Capitolinus) – z przełęczą Asylum, dzielącą szczyt północny Arx od południowego Kapitolu
Pozostałe Wzgórza Rzymu
Poza siedmioma wzgórzami, w Rzymie istnieją inne wzniesienia, takie jak Welia, łączące Palatyn z Eskwilinem. W XX wieku zostało ono rozkopane w trakcie poszerzania drogi via dei Fori Imperiali. Przełęcz między Kapitolem a Kwirynałem powstała w II wieku n.e. podczas budowy Forum Trajana. Po zachodniej stronie Tybru znajdują się Wzgórze Watykańskie (Montes Vaticani), Gianicolo (Ianiculum) oraz Pincio.
Septimontium
Rzymski pisarz Festus wspomina o święcie, które odbywało się 11 grudnia, obejmującym procesję dotykającą ośmiu wzgórz: Palatium, Velia, Fagutal, Subura, Cermalus, Caelius, Oppius, Cispius. Ta lista nie pokrywa się z tradycyjnymi siedmioma wzgórzami i może być pozostałością po dawnym rytuale.
