Sieci inteligentne
Sieci inteligentne to platforma umożliwiająca operatorom telekomunikacyjnym wdrażanie różnorodnych usług opartych na funkcjonalności sprzętowej. Przykłady takich usług obejmują:
- Obsługę naliczania opłat dla użytkowników systemu przedpłaconego (prepaid).
- Wirtualne sieci prywatne (VPN) dla firm, oferujące zindywidualizowane plany taryfowe.
- Darmowe infolinie (numery 800).
Architektura sieci inteligentnych została zaprojektowana z naciskiem na łatwość tworzenia i integrowania nowych usług oraz minimalizację wpływu na istniejącą infrastrukturę telekomunikacyjną.
Początki i rozwój standardu
Pierwsze wdrożenie sieci inteligentnych miało miejsce w latach 80. przez firmę Bellcore dla amerykańskich operatorów telefonii stacjonarnej, które stało się de facto standardem. Równolegle rozwijano standardy AIN w Ameryce oraz ITU-T, obejmujące różne warianty architektury sieci inteligentnych. Specyfikacje te definiują m.in. protokół INAP, który umożliwia komunikację pomiędzy elementami sieci.
Specyfikacja ETSI
Obecnie większość wdrożeń sieci inteligentnych opiera się na specyfikacji ETSI, definiującej funkcjonalności i protokoły komunikacyjne.
Architektura
Kluczowe elementy architektury sieci inteligentnych obejmują:
- CCF (Call Control Function) – odpowiedzialna za zestawianie połączeń.
- SCF (Service Control Function) – decyduje o działaniach związanych z połączeniami.
- SSF (Service Switching Function) – przekazuje kontrolę nad rozmowami do odpowiedniego SCF.
- SDF (Service Data Function) – przechowuje dane abonentów.
- SRF (Specialized Resource Function) – obsługuje komunikację i interakcje z użytkownikami.
Protokół INAP
Protokół INAP reguluje komunikację pomiędzy elementami platformy, umożliwiając operacje takie jak:
- Rozpoczęcie i zakończenie rozmowy.
- Interakcje związane z naliczaniem opłat.
- Przesyłanie danych związanych z abonentami.
Implementacja platformy sieci inteligentnych
Wdrożenia sieci inteligentnych obejmują różne elementy, takie jak CCF w centralach telefonicznych, SCP jako punkt kontrolny usług, oraz SDP jako punkt danych usług. Funkcjonalności są implementowane w istniejących systemach telekomunikacyjnych.
Serwisy
Serwisy, jako kluczowe elementy sieci inteligentnych, kontrolują połączenia i interakcje z abonentami. Mogą być tworzone na dwa sposoby: poprzez komponenty programowe (SIB) lub w językach wysokiego poziomu.
Technologia CAMEL
CAMEL (Customised Application for Mobile network Enhanced Logic) umożliwia roaming usług dla abonentów sieci GSM oraz współpracę z usługami specyficznymi dla tej technologii.
Przyszłość sieci inteligentnych
Rozwój sieci inteligentnych koncentruje się na integracji z sieciami IP oraz nowymi standardami, takimi jak Diameter i Parlay. Umożliwia to bardziej zaawansowane i elastyczne usługi telekomunikacyjne.
