Siatka szpiegowska Cambridge
Siatka szpiegowska znana jako Cambridge Five została zwerbowana przez radziecki wywiad INO NKWD na Uniwersytecie w Cambridge. Działali oni dla ZSRR od początku II wojny światowej do lat pięćdziesiątych XX wieku. W skład siatki wchodzili:
- Kim Philby (pseudonimy: Sonny, Stanley)
- Donald Maclean (pseudonim: Homer)
- Guy Burgess (pseudonimy: Mädchen, Hicks)
- Anthony Blunt (pseudonimy: Tony, Johnson, Yan)
- John Cairncross (pseudonim: Liszt)
Subagenci to fizyk jądrowy Alan Nunn May i Leo Long. Pierwszym zwerbowanym przez NKWD był Anthony Blunt, który z kolei zwerbował Johna Cairncrossa oraz Leo Longa. Jurij Modin, oficer NKWD prowadzący siatkę, wskazał, że Guy Burgess był kluczową postacią w rekrutacji.
Profil członków siatki
Guy Burgess, syn oficera Royal Navy, był uczniem prestiżowych szkół i od 1939 roku pracował w MI6 oraz w Special Operations Executive, zdradzając sekrety radzieckie.
Anthony Blunt, syn duchownego, studiował matematykę i filozofię. Pracował w MI5, gdzie nadzorował zagraniczne placówki dyplomatyczne i dostarczał raporty dla NKWD. Uważany był za cennego agenta w sprawach dotyczących Polski.
Ujawnienie działalności siatki
Działalność Cambridge Five została ujawniona w wyniku śledztwa MI5. W 1951 roku, po ostrzeżeniu od Kim Philby’ego, Burgess i Maclean uciekli do ZSRR, co potwierdziło ich winę. Philby został przesłuchany, jednak brakowało dowodów na jego związki z wywiadem radzieckim.
Kim Philby, unikając aresztowania, zbiegł do ZSRR w 1963 roku. Anthony Blunt przyznał się do współpracy z NKWD w 1964 roku, uzyskując bezkarność w zamian za informacje, a jego tożsamość ujawniono w 1979 roku. John Cairncross ujawnił swoje powiązania z wywiadem w 1951 roku.
Znaczenie siatki
Cambridge Five pozostaje jedną z najgroźniejszych ujawnionych grup szpiegowskich w historii Wielkiej Brytanii, wpływając na działania brytyjskich służb wywiadowczych przez długi czas.
