SIAI-Marchetti S.211
SIAI-Marchetti S.211, znany również jako Aermacchi S-211, to włoski odrzutowy samolot szkolno-treningowy zaprojektowany przez wytwórnię SIAI Marchetti w 1981 roku.
Historia
Opracowanie S.211 rozpoczęło się w późnych latach 70. XX wieku. Pierwsza makieta została zaprezentowana na Międzynarodowym Salonie Lotniczym w Paryżu w 1979 roku. Pierwszy lot miał miejsce 10 kwietnia 1981 roku. Po serii prób i poprawek, produkcja seryjna rozpoczęła się w 1983 roku, a zakończono ją w 1987 roku, wytwarzając 60 egzemplarzy.
Opis konstrukcji
S.211 to dwumiejscowy samolot o metalowej konstrukcji półskorupowej i trójpodporowym podwoziu wciąganym w locie. Kabina ciśnieniowa pomieściła instruktora i ucznia, z fotelem instruktora umieszczonym wyżej. Samolot napędzany jest przez dwuprzepływowy silnik turbinowy, a jego zasięg wynosi 2 483 km.
Wyposażenie
Samolot jest dobrze wyposażony w nowoczesne systemy, w tym:
- radiostacje
- układ nawigacyjny TACAN
- system lądowania VOR/ILS
- komputer nawigacyjny
- system identyfikacji „swój – obcy”
Uzbrojenie może obejmować różnorodne zasobniki, bomby oraz pociski rakietowe, z maksymalną masą uzbrojenia wynoszącą 660 kg.
Wersje samolotu
- S.211 – podstawowa wersja szkolno-treningowa.
- S.211A – jednomiejscowa wersja rozpoznawczo-szturmowa.
- M-311 – unowocześniona wersja produkowana od 2004 roku.
- M-345 – nowe oznaczenie M-311 nadane w 2012 roku.
Użytkowanie
Od 1984 roku S.211 był eksploatowany przez wiele państw, w tym Singapur i Filipiny. W Singapurze użytkowano 32 sztuki, a na Filipinach 24 egzemplarze. Większość samolotów z Singapuru została sprzedana osobom cywilnym w Australii.
Linki zewnętrzne
Kategoria: Włoskie samoloty wojskowe po 1945, Włoskie samoloty szkolno-treningowe.
