Dzisiaj jest 20 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł

Shiba

Shiba-Inu: Krótkie Wprowadzenie

Shiba-Inu to jedna z sześciu japońskich ras psów, klasyfikowana jako szpic i pies w typie pierwotnym. Należy do grupy psów pracujących w klasyfikacji amerykańskiej, mimo że nie podlega próbom pracy.

Historia Rasy

Pochodzenie Shiba-Inu jest niejasne, ale rasa wywodzi się z górzystych terenów regionu Chūbu. Nazwa „shiba” może pochodzić od słowa oznaczającego „chrust” lub „mały”. W XIX wieku, po przybyciu psów z Anglii, Shiba zaczęła być krzyżowana z angielskimi rasami, co doprowadziło do spadku liczby czystej rasy. W 1928 roku rozpoczęto działania mające na celu ochronę Shiba-Inu, a w 1934 roku ustalono wzorzec rasy. W 1937 roku Shiba-Inu uznano za pomnik przyrody.

Użytkowość

Pierwotnie Shiba-Inu był wykorzystywany do polowań na małą zwierzynę i ptactwo, obecnie to przede wszystkim pies towarzyszący.

Charakterystyka Szaty

Shiba-Inu występuje w trzech głównych umaszczeniach: rudy, czarny i sezamowy, z możliwymi białymi znaczeniami. Sierść składa się z twardego, szorstkiego włosa okrywowego oraz miękkiego podszerstka. Ogon i kłąb pokryte są dłuższym włosem.

Charakter i Usposobienie

Shiba-Inu jest psem niezależnym, ale lojalnym wobec osób, które zdobyły jego zaufanie. Dobrze dogaduje się z dziećmi, lecz powinien przebywać tylko ze starszymi, które potrafią odpowiednio traktować zwierzęta. Wobec obcych jest nieufny i wymaga regularnej aktywności fizycznej. Bez odpowiedniego ruchu może niszczyć przedmioty w domu. Wczesna socjalizacja i trening są kluczowe dla zapobiegania negatywnym zachowaniom.

Budowa

  • Głowa: Szerokie czoło, dobrze rozwinięte policzki, prosta kufa z czarnym nosem.
  • Oczy: Małe, trójkątne, ciemnobrązowe.
  • Uszy: Małe, stojące, trójkątne.
  • Sylwetka: Silny grzbiet, umięśnione lędźwie, głęboka klatka piersiowa.
  • Ogon: Wysoko osadzony, zakręcony nad grzbietem.
  • Kończyny: Proste, dobrze rozwinięte, mocne stopy.

Pozostałe Informacje

Shiba-Inu jest najmniejszym przedstawicielem japońskich szpiców i stał się popularny dzięki memowi internetowemu „pieseł”.

Bibliografia

Kategoria: Rasy psów, Psy pracujące, Szpice azjatyckie.