Shared Source
Shared Source to termin wprowadzony przez Microsoft, odnoszący się do licencji, które umożliwiają udostępnienie kodu źródłowego oprogramowania, podobnie jak w przypadku Oprogramowania Otwartego. W przeciwieństwie do Open Source, Shared Source pozwala autorom na zachowanie kontroli nad tym, w jaki sposób można wykorzystać udostępniony kod.
Licencje Shared Source
Do oficjalnych licencji Shared Source opracowanych przez Microsoft zaliczają się:
- Microsoft Public License (Ms-PL)
- Microsoft Reciprocal License (Ms-RL)
- Microsoft Limited Reciprocal License (Ms-LRL)
- Microsoft Reference License
Różnice w stosunku do Open Source
W przypadku licencji Shared Source kod źródłowy jest udostępniany razem z oprogramowaniem, jednak jego wykorzystanie jest ściśle kontrolowane przez autorów. Wiele z tych licencji ogranicza stosowanie kodu do celów akademickich lub niekomercyjnych.
Zalety i wady Shared Source
Proponenci Shared Source argumentują, że jest to postęp w porównaniu do tradycyjnego modelu, w którym tylko twórca miał dostęp do kodu źródłowego. Umożliwienie użytkownikom pracy nad kodem ma sprzyjać jego rozwojowi.
Jednakże, krytycy wskazują, że Shared Source wprowadza zbyt małe zmiany w porównaniu do rozwiniętego ruchu FLOSS (Free/Libre and Open Source Software). Istnieje obawa, że Shared Source ma na celu także pozyskiwanie talentów oraz konkurencji przez duże korporacje.
Przykład: Rotor Programming
Jednym z najbardziej znanych projektów objętych licencją Shared Source jest Rotor Programming, środowisko Microsoft .NET CLI. Mimo że kod źródłowy jest dostępny, licencja zabrania komercyjnego wykorzystania oraz tworzenia oprogramowania FLOSS. Ograniczenia te mogą być problematyczne dla programistów, co przyczyniło się do wzrostu popularności platformy Mono, opracowanej przez Novell, która nie posiada takich restrykcji.
