Seweryn Leopold Sterling
Seweryn Leopold Sterling (1864–1932) był polskim lekarzem żydowskiego pochodzenia, który znacząco wpłynął na rozwój higieny i oświaty sanitarnej w Polsce. Jako twórca łódzkiej szkoły ftyzjatrycznej, zajął się profilaktyką gruźlicy oraz opracował powszechnie przyjęty podział kliniczny tej choroby.
Życiorys
Wczesne życie i edukacja
Urodził się 6 kwietnia 1864 roku w Gustku, obecnie część Tomaszowa Mazowieckiego, w rodzinie żydowskiej. Studiował medycynę na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim, a następnie odbył staże w Wiedniu, Monachium i Jeny. Po ukończeniu studiów pracował jako lekarz w rodzinnej miejscowości, gdzie założył pierwszą stację bakteriologiczną.
Kariera w Łodzi
W 1894 roku osiedlił się w Łodzi, gdzie podjął pracę w fabryce. Jego działania przyczyniły się do powstania pierwszego oddziału dla chorych na gruźlicę w lokalnym szpitalu. W okresie rewolucji 1905 roku aktywnie wspierał ruch rewolucyjny, ukrywając rannego działacza.
Współorganizował różne inicjatywy zdrowotne, w tym Towarzystwo Krzewienia Oświaty oraz Ligę Przeciwgruźliczą, której był prezesem. Doprowadził do powstania pierwszej przychodni przeciwgruźliczej w Łodzi, a także sanatoriów w okolicy.
Po 1918 roku był jednym z kierowników Wydziału Zdrowotności Publicznej oraz dyrektorem Szpitala im. Poznańskich. W latach 1930-1932 pracował jako wykładowca higieny szkolnej na Wolnej Wszechnicy Polskiej.
Działalność publicystyczna
Seweryn Sterling był również aktywnym publicystą. Redagował czasopisma medyczne oraz publikował broszury dotyczące higieny i medycyny. Uczestniczył w tworzeniu Biblioteki Publicznej w Łodzi.
Ordery i upamiętnienie
- Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1927).
- Patron szpitala w Łodzi oraz ulicy w Tomaszowie Mazowieckim.
Bibliografia
- „Polska Gazeta Lekarska”, 1932.
- Franciszek Lewandowski, „Znani i nieznani. Dr Seweryn Sterling”, Dziennik Łódzki, 1992.
- Andrzej Kempa, „Łódzki Słownik Biograficzny. Seweryn Sterling”, Dziennik Łódzki, 1995.
Seweryn Leopold Sterling pozostaje ważną postacią w historii medycyny i społecznej działalności w Polsce, a jego wkład w profilaktykę zdrowotną i edukację jest nieoceniony.
