Dzisiaj jest 24 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
Reklama

Seweryn Krzemieniewski

Chcę dodać własny artykuł

Seweryn Józef Krzemieniewski

Seweryn Józef Krzemieniewski (1871-1945) był polskim botanikiem, profesorem i rektorem Uniwersytetu Lwowskiego. Urodził się 4 stycznia 1871 roku w Kowiesach, a zmarł 24 kwietnia 1945 roku w Krakowie.

Życiorys

W 1890 roku ukończył gimnazjum w Siedlcach, a następnie rozpoczął studia medyczne na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim. W 1895 roku przeniósł się na Uniwersytet Jagielloński, gdzie ukończył studia w 1898 roku, zostając demonstratorem w Katedrze Fizjologii Roślin. W latach 1900-1902 był asystentem w Akademii Rolniczej w Dublanach, a następnie wrócił na Uniwersytet Jagielloński jako asystent u Emila Godlewskiego. W 1905 roku uzyskał doktorat, a cztery lata później habilitował się.

Był aktywnym członkiem Polskiej Akademii Umiejętności oraz Komisji Fizjograficznej. W latach 1909-1919 wykładał botanikę w Dublanach, a od 1919 roku był profesorem Uniwersytetu Lwowskiego, gdzie pełnił również funkcję dziekana i rektora.

Podczas sowieckiej okupacji Lwowa w latach 1939-1941 kontynuował działalność naukową, a po wojnie osiedlił się w Krakowie, gdzie wykładał na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz pracował w Instytucie Odo Bujwida.

Działalność naukowa i osiągnięcia

Krzemieniewski był autorem około 70 prac naukowych dotyczących fizjologii roślin, mikrobiologii oraz ochrony przyrody. Zainicjował powstanie rezerwatu flory stepowej w Krzywczycach. W 1937 roku został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

  • Ukończenie studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1898 roku.
  • Profesor botaniki w Akademii Rolniczej w Dublanach (1909-1919).
  • Rektor Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie (1931-1932).
  • Prace w Instytucie Badań nad Tyfusem Plamistym podczas II wojny światowej.

Jego żoną była Helena Krzemieniewska, która również była botanikiem i profesorem Uniwersytetu Wrocławskiego.

Podsumowanie

Seweryn Krzemieniewski był znaczącą postacią w polskiej botanice, którego wkład w rozwój nauki i ochrony przyrody pozostaje ważny do dziś. Zmarł w Krakowie i został pochowany na cmentarzu Rakowickim.