Życiorys Sergio Pignedolego
Sergio Pignedoli (4 czerwca 1910 – 15 czerwca 1980) był włoskim duchownym katolickim i kardynałem, który przez wiele lat pełnił funkcje dyplomatyczne w Watykanie oraz w Kurii Rzymskiej.
Pignedoli rozpoczął swoją edukację w seminarium w Reggio Emilia, a następnie kontynuował studia na Katolickim Uniwersytecie w Mediolanie oraz w Rzymie, w tym na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim i Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Święcenia kapłańskie przyjął 1 kwietnia 1933 roku.
- W latach 1933-1934 był wicerektorem seminarium w Reggio Emilia.
- W latach 1934-1940 pełnił funkcję kapelana na Katolickim Uniwersytecie w Mediolanie.
- W czasie II wojny światowej służył jako kapelan wojskowy.
- Od 1943 roku pracował w Sekretariacie Stanu, zajmując się sprawami Akcji Katolickiej.
W grudniu 1950 roku został nuncjuszem apostolskim w Boliwii oraz arcybiskupem tytularnym Iconio. Sakrę biskupią odebrał 11 lutego 1951 roku. W kolejnych latach pełnił także funkcje nuncjusza w Wenezueli oraz biskupa pomocniczego Mediolanu. W 1960 roku powrócił do służby dyplomatycznej jako delegat apostolski w Afryce, a w 1964 roku w Kanadzie.
Był uczestnikiem Soboru Watykańskiego II (1962-1965) oraz przewodniczył Nadzwyczajnej Konferencji Episkopatu Wietnamu w 1966 roku. W 1967 roku objął stanowisko sekretarza Kongregacji Ewangelizacji Narodów.
5 marca 1973 roku papież Paweł VI mianował go kardynałem, nadając mu diakonię San Giorgio in Velabro. Pignedoli brał udział w IV sesji Światowego Synodu Biskupów w 1977 roku oraz w dwóch konklawe w 1978 roku. Od czerwca 1979 roku był kardynałem protodiakonem.
Zmarł 15 czerwca 1980 roku w Rzymie, krótko po ukończeniu 70 lat, i został pochowany w Felinie, swojej rodzinnej miejscowości.
Podsumowanie
Sergio Pignedoli był znaczącą postacią w Kościele katolickim, łączącą funkcje duchowne z dyplomatycznymi. Jego kariera obejmowała różne ważne stanowiska, w tym nuncjusza apostolskiego oraz kardynała, a także aktywny udział w Soborze Watykańskim II.
