Separator (osadnik)
Separator to urządzenie używane do oczyszczania ścieków przed ich wprowadzeniem do sieci kanalizacyjnej.
Rodzaje separatorów
- Separatory substancji ropopochodnych
- Separatory skrobi
- Separatory tłuszczów (tłuszczowniki)
Postawa prawna
Separatory muszą spełniać normy określone w:
- Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 18 listopada 2014 r.
- Polskich Normach: PN-EN 858:2005 oraz PN-S-02204:1997
Separatory substancji ropopochodnych
Używane do oczyszczania wód deszczowych, roztopowych i poprocesowych w miejscach zagrożonych skażeniem, takich jak stacje paliw czy parkingi.
Działanie
Separatory działają na zasadzie sedymentacji i flotacji, oddzielając oleje i emulsje, które wypływają na powierzchnię. W celu poprawy efektywności separacji stosuje się pakiety koalescencyjne.
Norma PN-EN 858:2005 klasyfikuje separatory jako:
- Klasa I – stężenie ropopochodnych na odpływie poniżej 5 mg/l
- Klasa II – stężenie ropopochodnych na odpływie poniżej 100 mg/l
Dobór separatora
Wielkość nominalna separatora określa maksymalny przepływ ścieków, dla którego osiągnięta zostanie zakładana redukcja stężenia substancji ropopochodnych. Wzór do obliczeń:
NS = (Qr + fx Qs) • fd
Separatory skrobi
Stosowane w przetwórstwie ziemniaczanego oraz w gastronomii. Oddzielają skrobię od wody w sposób grawitacyjny, eliminując zjawisko spieniania.
Separatory tłuszczu
Używane w miejscach, gdzie generowane są ścieki z dużą zawartością tłuszczów, takich jak restauracje czy zakłady przetwórcze.
Działanie
Działają na zasadzie grawitacji, gdzie cięższe substancje opadają na dno, a lżejsze unoszą się na powierzchni. Zbudowane są z osadnika i separatora właściwego.
Dobór separatora tłuszczu
Dobór urządzenia powinien uwzględniać:
- Maksymalny przepływ ścieków
- Temperaturę ścieków
- Gęstość tłuszczów i olejów
- Wpływ używanych środków zmywających
Szczegółowe wytyczne znajdują się w normie PN-EN 1825.
Bibliografia
- Materiały firm Separator Service i ACO
- Polska Norma PN-EN 858:2005
