Kwintus Cecyliusz Metellus Pius Kornelian Scypion Nazyka
Kwintus Cecyliusz Metellus Pius Kornelian Scypion Nazyka (ok. 95 p.n.e. – 46 p.n.e.) był rzymskim wodzem i politykiem, synem Publiusza Korneliusza Scypiona Nazyki. W 63 p.n.e. został adoptowany przez Kwintusa Cecyliusza Metellusa Piusa, co umożliwiło mu zajęcie miejsca w kolegium pontyfików.
Kariera polityczna
W swojej karierze politycznej Metellus Pius pełnił wiele istotnych funkcji:
- Trybun ludowy w 59 p.n.e.
- Edyl w 57 p.n.e., gdzie zorganizował igrzyska gladiatorskie na cześć swojego przybranego ojca.
- Pretor w 55 p.n.e.
- Interrex w 53 p.n.e.
W 52 p.n.e. kandydował na konsula, a jego działalność przyczyniła się do ulicznych zamieszek. Senat, w celu stabilizacji sytuacji, wyznaczył Pompejusza na konsula bez kolegi, a następnie Metellus Pius został jego współkonsulem. Jako konsul przyczynił się do uchwalenia prawa przywracającego cenzorom ograniczoną władzę.
Stosunek do Cezara i wojna domowa
Metellus Pius był zagorzałym przeciwnikiem Gajusza Juliusza Cezara, regularnie podnosząc w senacie kwestie jego nadużyć w Galii. W czasie wojny domowej stał po stronie Pompejusza, organizując wojska i flotę jako prokonsul w 49 p.n.e.
W 48 p.n.e. przybył do Grecji, gdzie dowodził w bitwie pod Farsalos. Po porażce uciekł do Afryki, obejmując dowództwo nad pompejańczykami.
Koniec życia
W 46 p.n.e. Metellus Pius poniósł klęskę w bitwie pod Tapsus. Po nieudanej próbie ucieczki morzem, został zaatakowany przez flotę Cezara i popełnił samobójstwo.
