Ścięgno – definicja i funkcja
Ścięgno, znane w terminologii łacińskiej jako tendo, to włóknisty twór zbudowany z wytrzymałej tkanki łącznej. Charakteryzuje się białawo-srebrzystym zabarwieniem i jest zbudowane z mocnych włókien kolagenowych, które są ułożone równolegle. W obrębie ścięgien znajdują się fibrocyty, które tworzą tzw. szeregi Ranviera.
Ścięgno jest przedłużeniem mięśnia, łączącym go z elementami kostnymi szkieletu. Jego główną funkcją jest przenoszenie siły skurczu mięśniowego, a jego zdolność do rozciągania jest ograniczona – może wydłużyć się jedynie o 4% swojej długości.
Kształt i struktura ścięgien
Kształt ścięgien jest różnorodny i dostosowany do specyfiki mięśnia, z którego się wywodzą. Oto kilka przykładów:
- Walcowate
- Spłaszczone
- Rozcięgna – szerokie, płaskie błony, jak w przypadku mięśni skośnych brzucha
Długość ścięgien jest powiązana z długością kurczliwą mięśnia oraz zakresem ruchu w danym stawie. Grubość ścięgien może się znacznie różnić w stosunku do przekroju poprzecznego mięśnia.
