Schronisko PTTK Wielka Racza
Schronisko PTTK Wielka Racza to górskie schronisko turystyczne zlokalizowane w Beskidzie Żywieckim, na wysokości 1236 m n.p.m., w pobliżu szczytu Wielkiej Raczy.
Historia
Budowę schroniska rozpoczęto w 1933 roku, a rok później zostało ono nabyte przez bielski oddział Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. Po zakończeniu budowy, schronisko oddano do użytku 17 grudnia 1934 roku. Początkowo mogło pomieścić 40 osób w czterech pomieszczeniach, a jego wyposażenie obejmowało salę jadalną, kuchnię oraz suszarnię.
W 1937 roku schronisko zyskało połączenie telefoniczne z Rajczą oraz uruchomiło pośrednictwo pocztowe. W obliczu zagrożenia wojennego, w sierpniu 1939 roku schronisko zostało zajęte przez drużynę Korpusu Ochrony Pogranicza.
W czasie II wojny światowej obiekt został przejęty przez Beskidenverein, który przeprowadził remont. Po modernizacji schronisko miało wymiary 8 × 14 m, a jego parter obejmował świetlicę, kuchnię oraz dwie sypialnie, podczas gdy na piętrze znajdowały się kolejne sypialnie oraz magazyn. W 1940 roku ponownie gospodarzem schroniska został Bronisław Jarosz.
W 1942 roku w schronisku urządzono posterunek Luftwaffe. W 1945 roku, zbliżający się front doprowadził do opuszczenia posterunku, a schronisko zostało uszkodzone w wyniku ostrzału artyleryjskiego. Po wojnie budynek został wyszabrowany, a Bronisław Jarosz próbował chronić dobytek przed szabrownikami.
Dojazd
Do schroniska można dotrzeć z następujących miejscowości:
- Rycerka Górna Kolonia – 1 h 45 min
- Oszczadnica przez chaty na Rači – 2 h 45 min
Podsumowanie
Schronisko PTTK Wielka Racza to ważny punkt na turystycznej mapie Beskidu Żywieckiego, z bogatą historią oraz dogodnym dostępem dla turystów.
