Schemat blokowy
Schemat blokowy to narzędzie służące do przedstawiania kolejnych kroków w algorytmie. Reprezentuje procedury, systemy lub programy komputerowe za pomocą figur geometrycznych połączonych strzałkami, które wskazują kolejność wykonywania czynności.
Reklama
Charakterystyka schematów blokowych obejmuje:
- elastyczność zapisów
- możliwość wykorzystania w wybranym języku programowania
- łatwą kontrolę poprawności algorytmu
Schematy blokowe ułatwiają konwersję instrukcji na kod programistyczny.
Reklama
Podstawowe elementy budowy
Główne elementy schematów blokowych to:
- Strzałka (łącznik) – wskazuje kierunek przepływu danych.
- Operator – prostokąt reprezentujący operacje, z wyjątkiem instrukcji wyboru.
- Predykat – romb dla instrukcji wyboru.
- Etykieta (blok graniczny) – owal oznaczający początek lub koniec sekwencji schematu.
Schemat blokowy umożliwia identyfikację kluczowych etapów algorytmu oraz ich zależności.
Szczegóły budowy schematu
W zależności od algorytmu, wykorzystuje się różne figury geometryczne, zwane blokami, które reprezentują różne elementy składowe.
Rodzaje bloków to:
Reklama
- Blok graniczny – oznacza początek, koniec lub przerwanie działania.
- Blok wejścia-wyjścia – przedstawia wprowadzanie danych i wyprowadzanie wyników.
- Blok operacyjny – oznacza wykonanie operacji zmieniającej wartość danych.
- Blok decyzyjny – prezentuje wybór jednego z wariantów na podstawie warunku.
- Blok wywołania podprogramu – zmienia wykonywaną czynność na skutek wywołania podprogramu.
- Blok fragmentu – przedstawia część programu zdefiniowaną odrębnie.
- Blok komentarza – umożliwia dodawanie komentarzy dla lepszego zrozumienia schematu.
- Łącznik wewnętrzny – łączy części schematu na tej samej stronie.
- Łącznik zewnętrzny – łączy części schematu na różnych stronach, z numerem strony odwołania.
Bibliografia
- [http://www.iso.org/iso/iso_catalogue/catalogue_tc/catalogue_detail.htm?csnumber=11955]
