Saturnin Kwiatkowski
Saturnin Kwiatkowski (1856-1902) był polskim historykiem i członkiem Towarzystwa Historycznego we Lwowie. Urodził się 20 listopada 1856 roku w Dorofijówce w Galicji, a zmarł 3 kwietnia 1902 roku w Wiedniu.
Wykształcenie i kariera
Kwiatkowski studiował na Uniwersytecie Lwowskim pod kierunkiem profesora Ksawerego Liskiego. Początkowo pracował jako nauczyciel w Lwowie, a następnie w C. K. Wyższym Gimnazjum w Tarnopolu. Później wrócił do Lwowa, gdzie uczył w II gimnazjum. Ostatecznie przeniósł się do Wiednia, gdzie pełnił funkcję referenta szkolnictwa w ministerstwie oświaty i wyznań.
Prace historyczne
Kwiatkowski był jednym z organizatorów Towarzystwa Historycznego. Jego badania koncentrowały się głównie na panowaniu Władysława Warneńczyka. Do jego najważniejszych publikacji należą:
- Itinerarium Władysława III Warneńczyka (1879)
- Ostatnie lata Władysława Warneńczyka (1883)
- Urzędnicy kancelaryjni koronni i dworscy z czasów Władysława Warneńczyka 1443-1444 (1883)
- Wykaz dostojników duchownych i świeckich, tudzież urzędników z czasów Władysława Warneńczyka (1885)
- Jan Giskra z Brandysu, rys biograficzny z XV wieku (1886)
- Vita fratris Nicolai de Magna Kosmin (1887)
Przypisy i bibliografia
Opracowania dotyczące Kwiatkowskiego można znaleźć w:
- S. Orgelbranda Encyklopedja powszechna, Tom IX (1901)
- Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1934-1939)
- Karol Lewicki, Polski Słownik Biograficzny (1971)
Linki zewnętrzne
Kwiatkowski pozostaje ważną postacią w polskiej historiografii, a jego prace dostarczają cennych informacji o czasach Władysława Warneńczyka.